Wednesday, July 4, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

တပ္မေတာ္စီးပြားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးခ်ိန္ခြင္လွ်ာ

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမွာ တပ္ဟာ အခုအခ်ိန္အထိ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑မွာ ပါ၀င္ေနတာဟာ အေျခခံဥပေဒက ေပးထားတဲ့ အာဏာပါ၀ါေၾကာင့္ သံုးသပ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာလည္း မွားယြင္းတဲ့ သံုးသပ္ ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တပ္ရဲ႕ အားေကာင္းေမာင္းသန္မႈဟာ ေျခ/ဥ တစ္ခုတည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ ဒီလို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ထဲမွာ ႏွစ္ခုရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခုကေတာ့ ခိုင္မာတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါ။

ႏွစ္ကာလရွည္ၾကာ စနစ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ၊ က်စ္လစ္ခိုင္မာတဲ့ ဖြဲ႕စည္းမႈ၊ တည္ၿငိမ္တဲ့ ထက္ေအာက္ ဖဲြ႕စည္းမႈစနစ္ေတြက တပ္ကို ေထာက္ကူထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အုပ္စုဖြဲ႕ ရပ္တည္မႈကလည္း အင္စတီက်ဴးရွင္းကို ပိုမိုအားေကာင္းေစခဲ့သလို သစၥာခံမႈနယ္ပယ္ကို ပိုၿပီး ႀကီးေစခဲ့ပါတယ္။
တပ္သည္ အစိုးရရဲ႕ လက္ေ၀ခံမဟုတ္ဘဲ မိမိဘာသာ ရပ္တည္ေနႏုိင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ အခင္းအက်င္း...
ေနာက္ထပ္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္အခ်က္ကေတာ့ တပ္သည္ အစိုးရရဲ႕ လက္ေ၀ခံမဟုတ္ဘဲ မိမိဘာသာ ရပ္တည္ေနႏုိင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ အခင္းအက်င္းပါ။ ဒီမိုကရက္တစ္ႏုိင္ငံေတြမွာ တပ္ရဲ႕ ရပ္တည္ေရးဟာ အစိုးရက ခ်ေပးတဲ့ ဘက္ဂ်က္အေပၚမွာ အဓိက မွီခိုအားထားရၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကူးေျပာင္းစႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာ အရပ္ဘက္-စစ္ဘက္ ဆက္ဆံေရးအေပၚ ဘက္ဂ်က္ခြဲေ၀မႈက အဓိကထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီရၿပီးႏုိင္ငံေတြ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကူးေျပာင္းစႏုိင္ငံေတြနဲ႔ မတူညီတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါက တပ္သည္ အစုိးရက ခ်ေပးတဲ့ ဘက္ဂ်က္ကို ရယူေနေပမယ့္လည္း မိမိဘာသာ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းေတြ တည္ေထာင္လုပ္ကိုင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တပ္က စီးပြားေရးလုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲလို႔ ေမးစရာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒီ့အတြက္ အေျဖကလည္း ရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးမွာ တပ္ဘက္က အခုလို ပါ၀င္ေနျခင္းဟာ ႏုိင္ငံအဆင့္မွာတင္မဟုတ္ပါဘူး၊ ေအာက္ေျခ ရြာ၊ ၿမိဳ႕၊ ခ႐ိုင္၊ ျပည္နယ္အဆင့္ေတြအထိ သူတို႔ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာလႊမ္းမိုးမႈက ပိုပိုၿပီး အားေကာင္းလာေစပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အစိုးရဘက္ဂ်က္ကို အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ မသိက်ဳိးကၽြံျပဳ ေနႏုိင္ၿပီး အကန္႔အသတ္နဲ႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈကို ဖြင့္ေပးထားလုိက္ၿပီး တရား၀င္မႈဆိုတဲ့ အကာအကြယ္ေအာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕ အခန္းက႑ကို အားျပဳထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အတူ ႏုိင္ငံေရးကို ဆက္လက္ဦးေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အစီအမံေတြအေပၚ ပိုၿပီး အားေကာင္းေစ၊ အလုပ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ႏုိင္ငံ့အတြက္ အေရးႀကီးၿပီး အဓိကက်တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းေတြကို တပ္ဘက္က မလုပ္ဘဲ လက္ေရွာင္ရပ္တည္ေနႏုိင္ေအာင္ ဖန္တီးထားႏုိင္ပါတယ္။

ဒီလုိ အေနအထားေတြ ဖန္တီးႏုိင္ဖုိ႔ဆိုတာဟာ တပ္ရဲ႕ ကိုယ္ခံအားေကာင္းတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္း တည္ေဆာက္ ထားႏုိင္မႈနဲ႔ တပ္ပိုင္စီးပြားေရးေတြရဲ႕ က်ားကန္ေပးမႈေတြပါ။ အင္စတီက်ဴးရွင္းရဲ႕ သစၥာခံမႈနယ္ပယ္ကို စီးပြား ေရးနဲ႔ ခ်ဲ႕ထြင္ထားႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္ကြယ္မွာ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ေတြနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ အ က်င့္ပ်က္ျခစားမႈေတြ၊ မေလ်ာ္ၾသဇာ သံုးမႈေတြ ပိုပိုမ်ားလာေစသလို အုပ္စုဖြဲ႕ ေကာင္းစားေရးဟာလည္း ပိုပို အားေကာင္းလာေစပါတယ္။
အစိုးရဆီက ဘက္ဂ်က္ကို ေလ်ာ့ယူျပေနရခ်ိန္ တပ္အတြက္လိုအပ္ႏိုင္တဲ့ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ က်ပ္တည္းမႈကို ဒီ တပ္ပိုင္စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းက တစ္ဖက္က အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစႏုိင္...
ျပည္ပရန္ မရွိရင္ စစ္တပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ ေမွးမွိန္တတ္တဲ့ အေနအထားမွာ တပ္အတြက္ ျပည္တြင္းရန္သူ ဖန္တီးထားႏုိင္ဖို႔မွာ တပ္ရဲ႕ ဘ႑ာေရးအခန္းက႑ဟာလည္း အေရးပါလွပါတယ္။ တပ္ဘက္က တရား၀င္မႈ အေရၿခံဳၿပီး ေျပာင္းလဲမႈကို ျပပါတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ေအာင္ အစိုးရဆီက ဘက္ဂ်က္ကို ေလ်ာ့ယူျပေနရခ်ိန္ တပ္အတြက္လိုအပ္ႏိုင္တဲ့ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ က်ပ္တည္းမႈကို ဒီ တပ္ပိုင္စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းက တစ္ဖက္က အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒါဟာလည္း တပ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာ တည္ေဆာက္ရာမွာ တပ္ပိုင္ စီးပြားေရးေတြက တစ္ဖက္တစ္္လမ္းက ပံ့ပိုးေပးသလို တပ္ပိုင္စီးပြားေရးေတြ အားေကာင္းေစဖို႔လည္း ႏုိင္ငံေရး ၾသဇာ တက္လာမယ့္ တပ္ဘက္က ျပန္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဆုိတဲ့ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈ ကြင္းဆက္ကို ဖန္တီးေပးပါတယ္။

ဒီ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈ ကြင္းဆက္ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ တပ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ျမင္ရမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အစိုးရက ဦးေဆာင္ေမာင္း ႏွင္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းစႏုိင္ငံမွာ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရး က်ပ္တည္းခ်ိန္ တပ္ပိုင္စီးပြားေရးက အားေကာင္းေန တယ္ဆုိရင္လည္း ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ တပ္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာက ပိုပိုၿပီး အားေကာင္းလာေစႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ မ်က္ျခည္ျဖတ္ထားလို႔ မရပါဘူး။ တပ္ကို စီးပြားေရးသားေၾကာျဖတ္ေပးဖို႔ဟာ အကူးအေျပာင္းျဖစ္စဥ္အတြက္ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ က႑တစ္ခု ျဖစ္လာေနပါၿပီ။

ဒီမုိကရက္တစ္စနစ္ ကူးေျပာင္းစ ႏုိင္ငံေတြမွာ တပ္ကို ႏိုင္ငံေရးကေန ဖယ္ထုတ္ဖို႔အတြက္ စဥ္းစားတဲ့အခါ တပ္ရဲ႕ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ အားေကာင္းေနမႈကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ အေနအ ထားနဲ႔ စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ တပ္ရဲ႕ စီးပြားေရးက႑ကို အေလာသံုးဆယ္ ကန္႔သတ္ဖုိ႔ လုပ္မယ္ဆုိရင္ တပ္ရဲ႕ ထမင္းအုိးကို ခြဲသလို ျဖစ္ႏုိင္ တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္နဲ႔ ဒီကန္႔သတ္မႈေၾကာင့္ အာဏာလက္လႊတ္ရသူေတြ၊ အခြင့္အေရးမဲ့ကုန္သူေတြရဲ႕ ေဒါသ ကို ဆြသလိုျဖစ္ၿပီး ေျခ/ဥ ေပး တပ္ပိုင္အာဏာပါ၀ါမွန္သမွ်ကို ထုတ္သံုးၿပီး တုိင္းျပည္ကို အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေစႏုိင္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက ထည့္သြင္း တြက္ဆထားဖို႔ လိုပါ တယ္။

ဒီလို အေနအထားမ်ဳိးမွာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ခံတြင္းေတြ႕ေလ့ရွိတဲ့ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈကိစၥက အေရးပါလာပါ တယ္။ ခက္တာတစ္ခုကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမွာ အရင္ကတည္းက အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ျပ ကြဲေနၾကတာေၾကာင့္ ဒီကေန႔အခ်ိန္မွာလည္း အားလုံးက သူတို႔ အခန္းက႑ မေပ်ာက္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အားလံုးပါ၀င္ေရးကို ေဇာင္းေပးခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သံုးပြင့္ဆိုင္၊ ေလးပြင့္ဆုိင္၊ ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္ကေန အပြင့္ေတြ ဆယ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဆုိင္ေနေပမယ့္ တိုးတက္မႈ တစံုတရာကို မျမင္ရျခင္းပဲလို႔ ခပ္ဆက္ဆက္ ေျပာရပါေတာ့ မယ္။
အေနာက္ ကမၻာက ျဖစ္ေစ၊ အေရွ႕ကမၻာက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္းအရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ျဖစ္ေစ အားလံုးပါ၀င္ေရးကို ဘယ္လိုပင္ ေျပာေနပါေစ။ တကယ္အေရးႀကီးသူေတြ ေတြ႕ ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းကသာလွ်င္ ႏုိင္ငံ့အေျပာင္းအလဲအတြက္ အခရာ ျဖစ္...
ဒါေၾကာင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးမွာ လတ္တေလာ ေရပန္းစားေနတဲ့ အားလံုးပါ၀င္ေရး All Inclusive ဆိုတာ ထက္ တကယ္အေရးႀကီးတဲ့ Power Holder ေတြျဖစ္တဲ့ NLD နဲ႔ စစ္တပ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု စကားေျပာဖုိ႔ပါ။ အေနာက္ ကမၻာက ျဖစ္ေစ၊ အေရွ႕ကမၻာက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္းအရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ျဖစ္ေစ အားလံုးပါ၀င္ေရးကို ဘယ္လိုပင္ ေျပာေနပါေစ။ တကယ္အေရးႀကီးသူေတြ ေတြ႕ ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းကသာလွ်င္ ႏုိင္ငံ့အေျပာင္းအလဲအတြက္ အခရာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ထုိ႔အတူ ႏုိင္ငံ့အေျပာင္း အလဲ အေပးအယူလုပ္မႈ ျဖစ္စဥ္ေတြကို NLD နဲ႔ တပ္ကသာ ဦးေဆာင္သြားႏိုင္မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံေရးအရ ႀကီးမား တဲ့ စိတ္၀မ္းကြဲမႈျဖစ္လာေစႏုိင္တာကို ေလ်ာ့ခ်ႏုိင္တဲ့အျပင္ တစ္္ခ်ိန္မွာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးလမ္းေၾကာင္း ကိုပါ ဦးတည္သြားေစႏုိင္ပါတယ္။

ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈရဲ႕ တစ္ဖက္မွာလည္း ဒီမုိကေရစီလိုလားသူေတြရဲ႕ အေျခခံရည္မွန္းခ်က္အျဖစ္ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရကို ေထာက္ခံတဲ့ တပ္ဘက္ဆုိင္ရာ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေမြးထုတ္ေပးဖုိ႔နဲ႔ တပ္ရဲ႕ ရရွိၿပီးသား အာဏာပါ၀ါ ရင္းျမစ္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ဖို႔အတြက္ မဟာဗ်ဴဟာစီမံကိန္းေတြ၊ မူ၀ါေတြ ခ်မွတ္ရးဆြဲရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔နည္း တူ ဒါေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္ အစိုးရအင္စတီက်ဴးရွင္းေတြကို တည္ေထာင္ေရးကိုလည္း တစ္ၿပိဳင္ နက္တည္း လုပ္ေဆာင္ထားဖုိ႔ လိုပါတယ္။

ဒီလုိမ်ဳိး တပ္ကို ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ေနရာယူဖို႔ အဓိကပံ့ပိုးေပးထားတဲ့ စီးပြားေရးအရ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္ေနမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ေတြ႕ဆံုညွိႏႈိင္း အေျဖရွာေပးႏုိင္သာလွ်င္ ေနာင္အနာဂတ္ကာလမွာ ဒီမိုကရက္တစ္ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ၊ အေျခအေနေကာင္းေတြကို အုတ္ျမစ္ခ်ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါ တယ္။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၆ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Friday, June 29, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

လာရာနဲ႔ လားရာ ကြဲျပားလာမႈနဲ႔ Self-esteem ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း

အခိုင္းခံ၊ အျခယ္လွယ္ခံမ်ားတြင္ Self-esteem ေပ်ာက္ဆံုးေလ့ရွိေၾကာင္း ၀ါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္းက ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။ Self-esteem ဆိုတာဟာ လူသားေတြရဲ႕ မိမိကုိယ္ကို တန္ဖိုးထား ေလးစား႐ိုေသမႈရွိေသာ စိတ္ဓာတ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ Self-este`em ေပ်ာက္ဆံုးမႈဟာ အခုိင္းခံ၊ အျခယ္ လွယ္ခံမ်ားခ်ည္းမွာ ျဖစ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ ျပဳလုပ္သူေတြမွာလည္း ရွိပါတယ္လို႔ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းက ဆိုထားပါတယ္။ အခုဆိုရင္ Self-esteem ေပ်ာက္ဆံုးမႈဟာ လူမႈလုပ္ငန္းခြင္နယ္ပယ္ ကေန ႏုိင္ငံေရးအထိ ကူးစက္လာေလၿပီလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္မိပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အမ်ားသေဘာတူမႈ မရွိဘဲ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ ေၾကာင့္ပါ။ လက္ရွိ တိုင္းျပည္တုိးတက္ေရးအတြက္ စီမံလုပ္ကိုင္ေနရသည့္ NLD အစုိးရကို အရပ္သား အစိုးရလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔ ကိုယ္တုိင္သည္ပင္လွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အဓိက ပင္မျဖစ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ပါ။

NLD ဟာ အစိုးရျဖစ္လာေပမယ့္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ မ႑ိဳင္ဟာ ဥပေဒျပဳေရးျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တစ္ခုတည္းမွာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပါ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ လုပ္သာကိုင္သာ ပတ္၀န္းက်င္ မျဖစ္မႈကလည္း ရွိေနပါတယ္။ ထုိ႔နည္းတူ တျခားတျခားေသာ အဓိက မ႑ိဳင္ျဖစ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္မွာ ထင္သေလာက္ ခရီးေပါက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈ မရွိပါဘူး။ ဒါကလည္း NLD ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ရည္ ညံ့ဖ်င္းလို႔ မဟုတ္။ NLD ကို ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ေအာက္ ဆြဲမသြင္းခင္ (၀ါ) NLD ကိုယ္တုိင္က စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ဦးမလွ်ဳိခင္ကလည္း ခ်မွတ္ထားတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ စီမံခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါ။
NLD ကို ေထာက္ခံမဲ ေပးၿပီး အစိုးရ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ လူထူနဲ႔ အထိေတြ႕ရဆံုး အစိုးရဌာနေတြကို ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း အရပ္သားသမၼတ ၾသဇာမေညာင္းတဲ့ စစ္တပ္ပိုင္ ျပည္ထဲေရးဌာနရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ရွိေနျပန္...
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္ကို ၾကည့္မလား။ ၀န္ႀကီးဌာနတိုင္းရဲ႕ အေရးပါတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ စစ္တပ္ထြက္ မိုးက်ေရႊ ကိုယ္ေတြကို အရံသင့္ ခန္႔ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔နည္းတူ ေခါက္႐ိုးက်ဳိး ပံုေသကားခ်ပ္သမားေတြက တသီတတန္းႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ NLD ကို ေထာက္ခံမဲ ေပးၿပီး အစိုးရ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ လူထူနဲ႔ အထိေတြ႕ရဆံုး အစိုးရဌာနေတြကို ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း အရပ္သားသမၼတ ၾသဇာမေညာင္းတဲ့ စစ္တပ္ပိုင္ ျပည္ထဲေရးဌာနရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ အဲဒါေတြက အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနတို႔၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔ပါ။

တရားေရးဘက္ကို ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ေပၚေပါက္လာတဲ့ တရားစီရင္ေရးစနစ္ ျဖစ္ေနၿပီး အရင့္အရင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္ ေရးဆြဲခဲ့တာေၾကာင့္ လူထုကိုးစားလို႔ ရတဲ့ စနစ္ျဖစ္မေနဘဲ အာဏာရွင္သက္ဆိုးရွည္ေရးကိုသာ ကာကြယ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျခစားမႈေတြနဲ႔ ပုပ္ေဟာင္ေနၿပီး အက်င့္ပ်က္မႈေတြေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ခံေနရတဲ့ အေျခအေနပါ။

ေနာက္ထပ္ တစ္ခုကေတာ့ မ႑ိဳင္ေလးရပ္မွာ မပါေပမယ့္ မ႑ိဳင္တစ္ခုသဖြယ္ တစ္ထီးတစ္နန္း ျဖစ္္ေနတဲ့ စစ္တပ္ပါပဲ။ အေျခခံဥပေဒအရ သမၼတသည္ ႏုိင္ငံ့အႀကီးအကဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲလို႔ ဘယ္လိုပင္ ဆိုထားေစကာမူ စစ္တပ္သည္ ေျခ/ဥပါ ျပ႒ာန္းကာကြယ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ကင္းလြတ္ၿမဲ လြတ္ ေနပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရး အေၾကာင္းျပၿပီး ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကို စစ္မႈထမ္းခိုင္းႏုိင္တဲ့ ပါ၀ါ အာဏာကို စစ္တပ္အတြက္ ေျခ/ဥက ေပးထားပါေသးတယ္။

ဒါေတြ အားလံုးသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့၊ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေတြပါ။ ဒါဆိုရင္ လက္ရွိ အစိုးရဟာ Self-esteem ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လု႔ိ ေျပာလို႔ ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုရင္ အစိုးရသည္ အေျခခံဥပေဒက ေပးထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာက္ေနရတာအတြက္ ေၾကာင့္ပါ။
အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္၊ စစ္အစိုးရေခတ္ေအာက္မွာ ေတာင္ ဦးေခါင္းမလွည့္စတမ္း ရပ္တည္ခ်က္မွန္မွန္နဲ႔ လူထုဘက္က ရပ္တည္ခဲ့သူပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ သည္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကာလ ေျခ/ဥ ေအာက္ ေခါင္းတုိး၀င္ၿပီးေနာက္...
NLD သည္ ရွစ္ေလးလံုးကာလအလြန္ ၁၉၉၀ ကတည္းက အတုိက္အခံအျဖစ္ ရပ္တည္ၿပီး လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္၊ စစ္အစိုးရေခတ္ေအာက္မွာ ေတာင္ ဦးေခါင္းမလွည့္စတမ္း ရပ္တည္ခ်က္မွန္မွန္နဲ႔ လူထုဘက္က ရပ္တည္ခဲ့သူပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ သည္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကာလ ေျခ/ဥ ေအာက္ ေခါင္းတုိး၀င္ၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ပါ တယ္။ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္တာဟာ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေျခ/ဥေၾကာင့္ပါ။

ဒီကန္႔သတ္ ပိတ္ဆို႔ခံရမႈေတြက NLD ရဲ႕ လာရာျဖစ္တဲ့ အတုိက္အခံေကာင္းဘ၀ကေန စ်ာန္ေလွ်ာေစ လာပါေတာ့တယ္။ လူယံုထား သက္ကြင္း ျပင္ထားတဲ့ အေျခအေနေတြ၊ ေျခ/ဥအပါအ၀င္ ဥပေဒေတြ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း  ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြက ဆူးၾကားထဲက ပူေဖာင္းလို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါဟာ NLD လာရာ ျဖစ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို သြားဖို႔အတြက္ အခက္အခဲေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

Self-esteem ဟာ အခိုင္းခံ၊ အျခယ္လွယ္ခံမွာမွ ျဖစ္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးေဆာင္ ဦးရြတ္ျပဳသူေတြ မွာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ လာရာနဲ႔ လားရာ မတူညီတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။  ကိုယ္သြားခ်င္တာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္နဲ႔ လူထုကို အက်ဳိးျဖစ္္ေစလိုမႈ၊ လားရာက လူထုကို က်ပ္သ ထက္ က်ပ္တည္းေအာင္၊ ေရရာထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီအေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေနတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ဦးေဆာင္ဦးရြတ္ ျပဳသူေတြဟာ Self-esteem ေပ်ာက္ဆံုးတတ္ပါတယ္။

သူမ်ားက ယံုၾကည္ကိုးစားလာေအာင္ ရာထူးအာဏာနဲ႔ လုပ္ယူလုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း Self-esteem ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ရာထူးအာဏာ ပါ၀ါေတြနဲ႔ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈအေပၚ မလံုမလဲ ျဖစ္လာ တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ မိမိလာရာနဲ႔ လားရာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္လာတတ္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ကာလမွာ Self-esteem က ေပ်ာက္ကြယ္တတ္ပါတယ္။ လူထုရဲ႕ လိုလားခ်က္ကို သိေနခ်ိန္ အကန္႔အသတ္ေတြေၾကာင့္ မလုပ္ေပးႏုိင္ တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ငါ ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းဟာ မွန္ေကာ မွန္ေသးရဲ႕လား၊ ျပင္ဆင္လို႔ ရပါ့မလားဆိုတဲ့ စိတ္ေတြဟာ Self-esteem ကို က်ဆင္းေစတတ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကို လက္ရွိ NLD ပါတီေခါင္းေဆာင္းပိုင္း၊ NLD အစုိးရထိပ္ ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ မျဖစ္ဘူးလို႔ အတတ္ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ ေျခ/ဥ ကို ၀င္ျပင္မယ္ဆိုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၿပီး တကယ္တမ္း ျပင္ဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္လုိ႔ ေျပာဆိုလာမႈေတြက NLD ဘက္မွာ ရွိေနပါၿပီ။
ထိရခက္တဲ့ ေျခ/ဥ၊ အဘက္ဘက္က ပညာျပဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတဲ့ လူတစ္စု၊ တစ္ထီးတစ္နန္းနဲ႔ ေသနတ္ရမ္းျပ ေနတဲ့ စစ္တပ္၊ လာသမွ် အိပ္ထဲထည့္ လူထုအတြက္ အားမကိုးရတဲ့ တရားေရး။ ဒါ့အျပင္ အတိုက္အခံဘ၀ က လာခဲ့လို႔ တိုက္မယ္၊ ခိုက္မယ္၊ တြန္းမယ္၊ ထိုးမယ္ဆိုရင္ အားေကာင္းေပမယ့္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က တည္ ေဆာက္သူျဖစ္တဲ့အခါမွာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ မျဖစ္တဲ့ NLD ရဲ႕ လက္ရွိ အေနအထား...
ထိရခက္တဲ့ ေျခ/ဥ၊ အဘက္ဘက္က ပညာျပဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတဲ့ လူတစ္စု၊ တစ္ထီးတစ္နန္းနဲ႔ ေသနတ္ရမ္းျပ ေနတဲ့ စစ္တပ္၊ လာသမွ် အိပ္ထဲထည့္ လူထုအတြက္ အားမကိုးရတဲ့ တရားေရး။ ဒါ့အျပင္ အတိုက္အခံဘ၀ က လာခဲ့လို႔ တိုက္မယ္၊ ခိုက္မယ္၊ တြန္းမယ္၊ ထိုးမယ္ဆိုရင္ အားေကာင္းေပမယ့္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က တည္ ေဆာက္သူျဖစ္တဲ့အခါမွာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ မျဖစ္တဲ့ NLD ရဲ႕ လက္ရွိ အေနအထားေတြက လာရာနဲ႔ လားရာက ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္လို႔ လာေနပါၿပီ။ ထိလို႔ ရသမွ်ကိုသာ ထိေတြ႕လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ NLD သည္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းက ျဖစ္တည္လာတဲ့ NLD မဟုတ္ေတာ့။ ေျခ/ဥ အလိုက် ကျပအသံုးေတာ္ခံေန။

တကယ္ေတာ့ ဒီလို အေျခအေနေတြ အားလံုးဟာ စစ္အာဏာရွင္ အလိုက် စစ္တပ္ အာဏာၿမဲေရးကို အဓိကထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ပါပဲ။ ေရွ႕ကို တိုးလိုတဲ့ NLD အတြက္ ကန္႔လန္႔ခံ႐ံုတင္မက ေနာက္ကိုပါ ျပန္ဆြဲေစတဲ့ ဒီဥပေဒေၾကာင့္ပါ။ ျပင္ဆင္မယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ေတာင္ ခက္ခဲလွတဲ့ ဒီေျခ/ဥ ကို ကာကြယ္ေနရတာဟာ ကိုယ့္ကို ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳ နားရင္း႐ိုက္ေနသူကို မာစတာ၊ မာစတာနဲ႔ ေခၚေနရတဲ့ ဘ၀ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီအေနအထားက လြတ္ေျမာက္ၿပီး Self-esteem ရွိရွိ ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ NLD အတြက္ ထြက္ေပါက္က တစ္ခုတည္းပါ။ ဒါဟာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး (သို႔မဟုတ္) အသစ္ျပန္လည္ ေရးဆြဲေရးပါပဲ။ ဒီလို လုပ္ ေဆာင္ဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ NLD အတြက္ အေရးအပါဆံုး မွတ္တုိင္တစ္ခုလို႔ ဆုိရမွာပါ။

ေအာင္ထြန္းလင္း


(၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁၇ ရက္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီးေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Wednesday, June 27, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

အေျခခံဥပေဒကစားကြင္းေပၚ တက္လာတဲ့ NLD နဲ႔ တပ္

အာဏာရ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အစိုးရ ျဖစ္တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ထိုင္ ဗဟိုအစိုးရႀကီးက တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရေတြကို ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔အညီ လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရန္ဆိုၿပီး ညႊန္ၾကား ခ်က္ ထြက္လာေတာ့ အံ့ၾသမိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ အစိုးရျဖစ္သူတုိင္းသည္ ဖြဲ႕စည္းပံုပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္သိလုိက္နာ ႐ိုေသပါမယ္ဆုိၿပီး ကတိက၀တ္ေတြ ျပဳထားၾကသူမ်ား မဟုတ္ပါလား။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီညႊန္ၾကားခ်က္ ထြက္မလာခင္ ထူးျခားမႈ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုက ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒါက ေတာ့ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန အၿမဲတန္းအတြင္း၀န္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ေက်ာ္ဟိုးက အစိုးရ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာပါ။ အဲဒါကေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ထိုးစစ္ေတြကို ရပ္တန္႔ ဖို႔ သမၼတက ဥပေဒနဲ႔အညီ အမိန္႔ေပးလာရင္ မလိုက္နာ၊ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္စရာ မရွိပါဘူးဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီလို ေျပာဆိုမႈေတြေနာက္ပိုင္း သမၼတ႐ံုးရဲ႕ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြကို လိုက္နာပါဆိုတဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္က မေျပးေသာ္ လည္း ကန္ရာရွိဆိုသလို ျဖစ္လို႔ ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းအရင္း တစံုတရာမရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ အေျခခံဥပေဒကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ သမၼတ႐ံုးဘက္က ထြက္လာစရာေတာ့ မရွိဘူးဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္ပါ၀င္စားသူတိုင္း ေတာင္ သိႏိုင္တဲ့အခ်က္ပါ။

သမၼတရဲ႕ အမိန္႔ကို နာခံၿပီး လုပ္ေနတာပါလို႔ ဆိုတာဟာ အခုမွ မဟုတ္ပါဘူး။ မၾကာေသးမီ အခ်ိန္တုန္းက လည္း တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ဒီလိုစကားမ်ဳိးကို ေျပာထားဖူးပါေသး တယ္။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုပဲ ထူးျခားတာပါ။ အဲဒါက အၿမဲတမ္းအတြင္း၀န္ ေျပာစကားအရဆိုရင္ တပ္မေတာ္ သည္ ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္ကိစၥေတြမွာ ထိုးစစ္ဆင္မႈ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို ၀န္ခံလိုက္တဲ့ သေဘာ ပါ၀င္ေနတယ္ဆုိတာပါ။ ဒါကို ထားေတာ့။

ႏုိင္ငံေတာ္၏ အေျခခံမူအရ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ေရးတို႔ကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္လို႔ ပါရွိပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ လႊတ္ေတာ္အရပ္ ရပ္တြင္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရထားသည္။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္သာမက တိုင္း/ျပည္နယ္၊ ျပည္ေထာင္ စုနယ္ေျမ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုနဲ႔ ခ႐ိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔မွာ ကာကြယ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရး၊ နယ္စပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔အတြက္ ကာခ်ဳပ္က နာမည္စာရင္းတင္သြင္းသူ တပ္မေတာ္သားေတြ ပါ၀င္ခြင့္ ရထားျပန္ပါ တယ္။

တပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲ စီရင္ခြင့္ရထားသလုိ လက္နက္ကိုင္တပ္အားလံုး ၏ အႀကီးအကဲသည္ ကာခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ့လံုၿခံဳေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရးေတြမွာ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး ပါ၀င္ ေရးအတြက္ စီမံေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရထားျပန္ပါေသးတယ္။ ႏုိင္ငံ့အာဏာ သိမ္းပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အမ်ဳိးသား ကာ ကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ အလိုအေလ်ာက္ ငါးေနရာ ရထားပါတယ္။ ႏုိင္ငံတြင္း လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ အစည္းအားလံုးသည္ တပ္မေတာ္၏ ကြပ္ကြဲမႈေအာက္တြင္ ရွိရမည္လု႔ိလည္း ေျခ/ဥက အာဏာေပးထားပါ တယ္။

ႏုိင္ငံသမၼတႏွင့္ ဒုသမၼတမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး သမၼတသည္ ႏုိင္ငံ့အႀကီးအကဲ၊ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တယ္လို႔ အေျခခံဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ တပ္ခ်ဳပ္ကိုေတာင္ ကာ/လံုအဖြဲ႕ အဆိုျပဳေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ သမၼတက ခန္႔အပ္ရမယ္လို႔ ဥပေဒက ဆိုထားပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ား အပါအ၀င္ တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္အဆင့္အလုိက္ အစိုးရမ်ားသည္ သမၼတကို တာ၀န္ခံရမည္ ျဖစ္ပါတယ္။
တပ္သည္ တပ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ပါ၀ါအာဏာ အကုန္ရထားသလို အရပ္ဘက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ က႑တခ်ဳိ႕မွာ လည္း အာဏာ ၀င္ယူထားပါေသးတယ္။ သမၼတသည္ အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအႀကီးအကဲဟု ဆိုေသာ္ျငား လည္း တပ္နဲ႔ဆိုင္္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ၾသဇာအာဏာ မရွိ...
ႏွစ္ဘက္စလံုးအတြက္ ဒါဟာ ႏုိင္ငံအျမင့္ဆံုး အေျခခံဥပေဒက ေပးထားတဲ့ အာဏာပါ၀ါေတြပါ။ တပ္သည္ တပ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ပါ၀ါအာဏာ အကုန္ရထားသလို အရပ္ဘက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ က႑တခ်ဳိ႕မွာ လည္း အာဏာ ၀င္ယူထားပါေသးတယ္။ သမၼတသည္ အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအႀကီးအကဲဟု ဆိုေသာ္ျငား လည္း တပ္နဲ႔ဆိုင္္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ၾသဇာအာဏာ မရွိ။ တပ္ခ်ဳပ္ကို ကာ/လံုသေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ခန္႔အပ္ ႏုိင္တယ္လို႔ ဆုိထားေသာ္လည္း ကာ/လံုအတြင္း တပ္အစုအဖြဲဲ႕အင္အားက ပိုအားသာေနပါတယ္။  ရွင္းရွင္း ေျပာရလွ်င္ သမၼတဟာ ႏုိင္ငံအႀကီးအကဲလို႔ မည္သို႔ပင္ဆုိေစ တပ္က တပ္သပ္သပ္၊ အရပ္ဘက္က အရပ္ ဘက္သပ္သပ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တည့္တည့္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အစိုးရႏွစ္ရပ္ တိုက္႐ိုက္အုပ္ခ်ဳပ္သလို ျဖစ္ေန ပါတယ္။
အရပ္သားသမၼတ တက္လာၿပီဟု မည္ကာမတၱ ဆိုႏုိင္ေသာ္ျငားလည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏသည္ အကန္႔အသတ္နဲ႔သာ ရွိေန...
၂၀၀၈ ေျခ/ဥက ေပးထားတဲ့ အာဏာနဲ႔ NLD လိုမ်ဳိး အရပ္သားအစိုးရ ေပၚလာၿပီ၊ အရပ္သားသမၼတ တက္လာၿပီဟု မည္ကာမတၱ ဆိုႏုိင္ေသာ္ျငားလည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏသည္ အကန္႔အသတ္နဲ႔သာ ရွိေနပါ တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္ တိုက္ပြဲရပ္လို႔ အမိန္႔ေပးႏုိင္တာဟာ သမၼတသည္ စစ္ဘက္ အႀကီးအကဲေဟာင္း ျဖစ္ေနတာရယ္၊ Agenda အရရယ္ေၾကာင့္သာ ရပ္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ Agenda ေတြထဲမွာ တပ္အေပၚ တစံုတရာ လႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ တ႐ုတ္ေၾကာင့္လို႔ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိ NLD အစိုးရမွာ တပ္ကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ တစံုတစ္ေယာက္မွ မပါ၀င္ပါဘူး။ တပ္ကို စည္း႐ံုးေရးသေဘာနဲ႔သာ ဆက္ဆံေနရတဲ့ အေနအထားပဲ ရွိပါတယ္။ တပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ အဖဲြ႕အစည္း ေတြက ခလုပ္တစ္ခု ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ NLD အတြက္ လုပ္ကိုင္ရ က်ပ္တည္း ကုန္ၿပီး အာဏာရွင္အစိုးရလို႔ေတာင္ တခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက စြပ္စြဲကုန္တယ္ မဟုတ္ပါလား။

အခု တပ္ဘက္က သမၼတအမိန္႔ေပးရင္ ရပ္မယ္လို႔ ဆိုလာသလို NLD ဘက္ကလည္း ေျခ/ဥပါ ျပ႒ာန္း ခ်က္ေတြကို လိုက္နာဖုိ႔ ဆိုလာပါၿပီ။ NLD က ညႊန္ၾကားခ်က္သည္ တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲဲ႕မ်ားကို ရည္ညႊန္းေပမယ့္လည္း ဒီအစုိးရအဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ NLD ၏ လူမ်ားသာ။ NLD ဗဟိုက ရွင္ ဆို ရွင္၊ ေသ ဆုိ ေသ၊ ထြက္ ဆို ထြက္ၾကရမယ့္သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါဆုိရင္ NLD ရဲ႕ ရည္ညႊန္းမႈသည္ NLD ၀င္ႏွင့္ NLD ခန္႔ထားသူမ်ားမဟုတ္ေသာ တပ္ဘက္ဆုိင္ရာ ခန္႔ထားသူမ်ားကို ဆုိလိုျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ ရွားေစပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တပ္ဘက္က ေျခ/ဥ ကို ကိုးကားၿပီး သမၼတသည္ ႏုိင္ငံအႀကီးအကဲ ျဖစ္တာမို႔ သမၼတက အမိန္႔ ေပးရင္ ထိုးစစ္ရပ္ပါမယ္လို႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာျခင္းအေပၚ NLD ကလည္း ေျခ/ဥ ျပ႒ာန္းခ်က္အတုိင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္ပါၿပီ။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာလို႔ မွတ္ယူရမယ့္ အေျခအေနပါ။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးကစားကြင္း ေျပာင္းလာတယ္လို႔ သံုးသပ္ရမွာပါ။
တပ္သည္ လက္နက္နဲ႔ ပါ၀ါကို လက္ကိုင္ထား ကစားခဲ့ၿပီး NLD သည္ လူထုအားနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံမူေတြ လက္ကိုင္ထား ကစားခဲ့ၾက...
အရင္က ျမန္မာႏုိင္ငံေရးကစားကြင္းမွာ တပ္သည္ လက္နက္နဲ႔ ပါ၀ါကို လက္ကိုင္ထား ကစားခဲ့ၿပီး NLD သည္ လူထုအားနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံမူေတြ လက္ကိုင္ထား ကစားခဲ့ၾကသည္။ ဒီကစားကြင္း အေနအထား ဟာ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုလြန္ကာလကေန ဒီကေန႔ NLD အစိုးရ တက္လာခ်ိန္ထိပါပဲ။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီက ေန႔ ကစားကြင္းေနရာနဲ႔ ပံုစံ ေျပာင္းလာၿပီ။ လူထုမႀကိဳက္တဲ့ အေျခခံဥပေဒအေပၚ တည္ထားတဲ့ ကစား ကြင္း ျဖစ္လာပါၿပီ။ ဒါဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈျဖစ္လာဖို႔အတြက္ ေရခံေျမခံေကာင္းလို႔ပဲ သံုးသပ္ခ်င္ပါတယ္။

တပ္ဘက္ကလည္း ေျခ/ဥ က ေပးထားတဲ့ ပါ၀ါအာာဏာကို အစြမ္းကုန္သံုးၿပီး အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးက႑မွာ ဦးေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD (၀ါ) NLD သမၼတ ဦး၀င္းျမင့္အေနနဲ႔ ေျခ/ဥက ေပးထားတဲ့ ပါ၀ါအာဏာကုိ အခုေတာ့ စထုတ္ျပေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္ ခုိင္မာက်စ္လစ္စြာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ တပ္ဘက္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ NLD ဘက္က ကိုယ္ခံအားေကာင္းၿပီး အကြက္ျမင္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ေျခ/ဥ ကို မ်က္လွည့္ျပၿပီး သမၼတနီးပါး အာဏာရွိတဲ့ အတုိင္ပင္ခံရာထူးမ်ဳိး ဖန္တီးျပခဲ့သလိုမ်ဳိး လုပ္ျပႏုိင္ရပါေတာ့မယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ျဖင့္ စကတည္းက သမၼတကို အႀကီးအကဲေနရာထားၿပီး တပ္ကို အာဏာေပးထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို ကုိင္တြယ္ကစားႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူးဆိုတာ မီးေမာင္းထိုး တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ ရက္ထုတ္္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Monday, June 25, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

အမွားတရားေတြ ႀကီးစိုးေနသေရြ႕ လိုအပ္ေနဆဲ Crusades Journalism

Crusades Journalism. ဒီစကားကို စတင္ေျပာျပခဲ့သူက ကြယ္လြန္တာ ေလးႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ၿပီျဖစ္တဲ့ ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္။ သတင္းသမားေတြဟာ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ေန႐ံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေအာင္ အမွား တရားေတြ ႀကီးစိုးေနတဲ့ ေခတ္မွာ က်င့္သံုးရမယ့္ Crusades Journalism ။ ျမန္မာလိုဆိုရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲ၀င္ သတင္းစာပညာေပါ့။

ဒီစကားကို ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ မကြယ္လြန္မီ လပိုင္းအတြင္းကပဲ ေျပာခဲ့တာပါ။

“သတင္းစာဆရာ လုပ္တဲ့သူက အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကိုယ့္စားပြဲကိုယ္ထိုင္၊ ကိုယ့္စာအုပ္ ကိုယ္လွန္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကေလာင္နဲ႔ကိုယ္ ေရးခ်င္တာ ေရးေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးေတာ့ဘူး။ အမွားတရားေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ တိုက္ပြဲ၀င္ရမယ္။ အမွားတရားေတြကို တြန္းလွန္ရမယ္။ Crusades Journalism ေပါ႔ဗ်ာ။ Crusades ဆိုတာ တိုက္ပြဲ၀င္တာေပါ႔ဗ်ာ၊ တိုက္ပြဲ၀င္ရမယ့္ ေခတ္ကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လာတယ္” တဲ့။ ျပတ္သားတဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္။

သတင္းသမားဆိုတာ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္ ဆိုတာက သတင္းသမားလုပ္မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ တာနဲ႔ ကာလရည္ၾကည္ သေႏၶတည္ၿပီး ပါလာတဲ့ တာ၀န္၊ က်င့္၀တ္၊ ၀တၱရား။ အမွားတရားေတြကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္၊ ႐ႈပ္ခ်၊ တိုက္ခိုက္ရမယ္ဆုိတာက ဒီကေန႔ ေခတ္ကာလ အေျခအေနက သတင္းသမားေတြကို ေပးထားတဲ့၊ ေပးလိုက္တဲ့ သမုိင္းေပးတာ၀န္။ သမိုင္းေပးတာ၀န္လို႔ ေျပာရတာ အေၾကာင္းအရင္း ရွိပါတယ္။
အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ၊ အာဏာအလြဲသံုးစားမႈေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ၊ တာ၀န္မခံမႈေတြက ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သလို တျခား တျခားေသာ အမွားတရားေတြကလည္း ႀကီးစိုးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ညီေလး ကိုႀကီး ဆက္ဆံေရး၊ အဘ ငါ့သား ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အစိုးရယႏၱရားကို ေမာင္းႏွင္ေနတုန္း...
ဒီကေန႔ မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာျပည္အေျခအေနဟာ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဘက္ေပါင္းစံုမွာ အမွားတရား ေတြက ႀကီးစိုးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ NLD အစိုးရ တက္လာလို႔ ေခတ္ ေျပာင္းၿပီ၊ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ေရာက္ၿပီလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ႀကံဳး၀ါးသူေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နာမည္ခံထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီ အစိုးရလို႔ ေထာက္ျပသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆုိရင္ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူ ထိပ္ပိုင္းကြက္ကြက္ကေလးသာ NLD က ျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့အပိုင္းမွာ ေတာ့ စစ္အစိုးရလက္က်န္ ယႏၱရားေဟာင္း မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ၊ အာဏာအလြဲသံုးစားမႈေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ၊ တာ၀န္မခံမႈေတြက ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သလို တျခား တျခားေသာ အမွားတရားေတြကလည္း ႀကီးစိုးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ညီေလး ကိုႀကီး ဆက္ဆံေရး၊ အဘ ငါ့သား ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အစိုးရယႏၱရားကို ေမာင္းႏွင္ေနတုန္းပါပဲ။

သတင္းသမားေတြဟာ အစိုးရယႏၱရားမွာ တစံုတရာ ခၽြတ္ေခ်ာ္တိမ္းေစာင္းေနတယ္ဆုိရင္ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ အႀကံျပဳ ေရးသားေဖာ္ထုတ္္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေန႔ေခတ္ကာလက ဒီေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီခၽြတ္ေခ်ာ္တိမ္းေစာင္းမႈေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ လူမသိ သူမသိ ဖံုးကြယ္ထားတာေတြ ဘာေတြ ရွိေသးသလဲ၊ ဘယ္သူေတြ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသလဲ ဆိုတာေတြကို တူးၾက၊ ေဖာ္ၾက၊ ဆြၾက၊ တိုက္ခိုက္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာ ေျပာရရင္ ဒီကေန႔ ရန္ကုန္က သံုးမည္ရ ထိန္ပင္အမႈိက္ပံု မီးေလာင္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး မီးခိုးမႈိင္း တုိက္ခံရတဲ့ကိစၥ။ မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္ဆိုတာက လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ သတင္း တင္ဆက္ျခင္းပဲ။ ဒါ့ထက္ ပိုၿပီး တူးဆြေဖာ္ထုတ္ ေရးသားသင့္တာက ဒီအမႈိက္ပံုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရရဲ႕ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈအပိုင္းမွာ ဘာေတြ အားနည္းေနသလဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာ လြဲေခ်ာ္ေနသလဲ၊ ဒီ အားနည္းလြဲေခ်ာ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တာ၀န္ယူ၊ တာ၀န္ခံေျဖရွင္းရမယ့္သူေတြ ဘာလုပ္ေနၾကသလဲ၊ ျဖစ္မွ ထရွင္းတတ္တဲ့ တာ၀န္ရွိသူ ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ကို ႀကိဳျမင္ႏုိင္စြမ္း နည္းပါးမႈ စတဲ့ စတဲ့ ကိစၥေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမွာပါ။
မစားရ ၀ခမန္း စီမံကိန္းေတြ ခ်ျပလုပ္ေဆာင္ခဲ့သူေတြရဲ႕ တာ၀န္ခံ လုပ္ေဆာင္မႈမရွိတဲ့အေပၚ တိုက္ခုိက္ရမယ္။ တိုက္ခိုက္ ရမယ္ဆိုတဲ့ စကား သံုးႏႈန္းတာဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခိုင္တာမ်ဳိးကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ယူထားတဲ့ ေနရာ၊ ရာထူးနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့...
ဒီအမႈိက္ပံုႀကီးကေန ေရႊထြက္ေအာင္ (လွ်ပ္စစ္ထုတ္မည့္ကိစၥ) လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္လုိ႔လည္း သိရေတာ့ ဒီစီမံကိန္းေတြကေကာ ဘယ္ေတြ ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ၊ တခ်ဳိ႕ဆို MOU, MOA ေတြ ထိုးၿပီး တင္ဒါေတြေတာင္ ခ်ထားေပးထားတယ္ဆုိေတာ့ အခု မီးေလာင္မႈ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳိးအတြက္ ဘယ္သူေတြက တာ၀န္ခံမတုန္း။ ဒါေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး လူထုကို ခ်ျပရမယ္၊ ဒါ့အျပင္ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မစားရ ၀ခမန္း စီမံကိန္းေတြ ခ်ျပလုပ္ေဆာင္ခဲ့သူေတြရဲ႕ တာ၀န္ခံ လုပ္ေဆာင္မႈမရွိတဲ့အေပၚ တိုက္ခုိက္ရမယ္။ တိုက္ခိုက္ ရမယ္ဆိုတဲ့ စကား သံုးႏႈန္းတာဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခိုင္တာမ်ဳိးကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ယူထားတဲ့ ေနရာ၊ ရာထူးနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈ၊ တာ၀န္ယူမႈ တာ၀န္ခံမႈ မရွိျခင္းကို တိုက္ခိုက္ရမယ္လုိ႔ ဆိုလိုျခင္းပါ။

“ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ အမွားတရားေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာရွိတယ္။ အမွားတရားေတြ ႀကီးစိုးေနတယ္၊ အမွားတရားေတြ ျပန္႔ပြားေနတယ္၊ အမွားတရားေတြ လႊမ္းမိုးေနတယ္ . . .ေလာကႀကီးက ေျပာင္းလဲလာတယ္၊ ေထြျပားလာတယ္၊ ႐ႈပ္ေထြးလာတယ္၊ အမွားတရားေတြ၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ အမွားတရားေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ ဖြင့္ခ်ရမယ္၊ တိုက္ခိုက္ရမယ္။ အဲဒါေတြကို ၿဖိဳခြင္းရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္” လုိ႔ အဘ ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္က အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္ေတြး မွာတမ္းေတြ ေခၽြခဲ့ၿပီးသားပါ။

“ႏိုင္ငံေရးတုိ႔၊ စီးပြားေရးတို႔၊ လူမႈေရးတို႔၊ ဘာသာေရးတို႔ ဟာမ်ိဳးေတြမွာလည္း အမွားတရားေတြ လႊမ္းမိုးစျပဳတဲ့ အယူအဆေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အားလံုးဟာ အမွန္တရားဘက္ကေန ရပ္တည္ပါ။ ေကာင္းပါတယ္။ အလားတူပဲ အမွားတရားေတြကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ၾကပါ၊ တိုက္ဖ်က္ၾကပါ။ ဒီလုိလုပ္ျခင္း အားျဖင့္သာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သတင္းစာတာ၀န္ဟာ ေက်လိမ့္မယ္။ သတင္းစာသမားရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္ဟာ ျမင့္မား လိမ့္မယ္။ သတင္းစာသမားရဲ႕ လုပ္ငန္းဟာလည္း ထြန္းေတာက္လာလိမ့္မယ္” တဲ့။

ထိန္ပင္ အမႈိက္ပံုေၾကာင့္ ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ မီးခိုးဖံုးရတဲ့ကိစၥကိုပဲ ထပ္ၿပီး ဥပမာ ေပးပါရေစ။

ဒီကိစၥေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကို ဘယ္သူမွ အခုအခ်ိန္အထိ တာ၀န္ယူေပးတာ မရွိေသးပါဘူး။ ဗဟိုအဆင့္ ၀န္ႀကီးဌာနက ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ကိုသာ ညႊန္ၾကားတယ္။ ညြန္ၾကားခ်က္ ေနာက္ဆံုးမွာ “မိမိအိမ္၊ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မီးခိုးအလြန္ထူထပ္လာပါက သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ မီးခိုးလြတ္ကင္းရာ ေနရာေဒသမ်ားသို႔ ေခတၱေရႊ႕ေျပာင္းခိုလႈံေနထိုင္ပါ” တဲ့။ “သက္ဆိုင္ရာတာ၀န္ရွွိသူ” ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ၊ “မီးခိုးလြတ္ကင္းရာ ေနရာေဒသ” ဆိုတာ ဘယ္ေနရာလဲ၊ “ေခတၱေရႊ႕ေျပာင္း ခိုလႈံေနထိုင္ပါ” ဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္ကာလအထိလဲ။ ဘာတစ္ခုမွ မပါပါဘူး။

ဒီမီးေလာင္မႈနဲ႔ ပတ္္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တုိင္းအစိုးရအဖြဲ႕လူမႈေရး၀န္ႀကီးဆိုသူနဲ႔ The Voice သတင္းစာတို႔ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ မီးေလာင္မႈေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို ဘာအာမခံ်က္ ေပးခ်င္တာရွိသလဲလို႔ သတင္းေထာက္က ေမးထားပါတယ္။ က်န္းမာေရးအသိ၊ သတိနဲ႔ စိုးရိမ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ အေျဖကေတာ့ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္၊ ျပည္သူေတြ စိုးရိမ္ မွာလည္း သိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္းပိုႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အဓိက က မီးထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း အနီးအနားရပ္ကြက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေပးမႈ လုပ္ဖုိ႔ ရွိတယ္။ လူမႈ ကူညီေရးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး  အေကာင္းဆံုး ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားပါတယ္” တဲ့။ ပ်ားရည္နဲ႔ ၀မ္းခ်သြားတဲ့ အေျဖေတြ။ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈ ကင္းမဲ့တဲ့ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူရဲ႕ ေျဖၾကားမႈ။ ေမးတဲ့ေမးခြန္းကို နားမလည္တာလား၊ သာမန္ကာလွ်ံကာကိစၥလို႔ ေတြးေတာၿပီး ေျဖၾကားထားတာလား မသိ။ အစိုးရက တာ၀န္ရွိတယ္ဆိုတာကို တာ၀န္ယူ၊ တာ၀န္ခံေပးရမယ့္ အာမခံခ်က္ ေပးရမွာကို မေျဖ၊ ဘာလုပ္ ပါမယ္ဆိုတာကိုပဲ ေျဖသြားပါတယ္။ အရပ္စကာနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ တက္မလာပါနဲ႔လို႔။

အခုလို ေရးတာဟာ အဲဒီ တိုင္း၀န္ႀကီးကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ တိုက္ခိုက္လိုျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ အမႈိက္ပံု မီးေလာင္မႈ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆိုးက်ဳိး၊ လူထုရဲ႕ စိုးရိမ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မီဒီယာက တာ၀န္သိစြာနဲ႔ ေမးျမန္းေန ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမးျမန္းခံရသူက ဘာလုပ္ေနပါတယ္၊ ညာလုပ္ေနပါတယ္ဆိုတာထက္ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရမွာ တာ၀န္ရွိတယ္၊ အစိုးရက ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြအတြက္ ဘယ္လို အာမခံခ်က္ ေတြ ေပးမယ္ (ဥပမာ ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေရာဂါျဖစ္လာသူေတြကို အခမဲ့ ကုသေပးမယ္၊ ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔လိုသူ/ခက္ခဲသူေတြအတြက္ ယာဥ္ေတြ စီစဥ္ေပးမယ္၊ ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးမယ္) ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္ရမွာပါ။
တစ္တုိင္းလံုးကို ဖခင္လုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းအႀကီးအကဲလည္း အသံမထြက္၊ အမႈိက္ကေန ေရႊထြက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မယ္ လို႔ဆိုထားတဲ့ စလြယ္ရ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္လည္း အသံတိတ္ေနပါတယ္။ အသံထြက္တာ ႏွစ္ခုတည္း ရွိ...
တကယ္ေတာ့ ဒီအမႈိက္ပံုမီးေလာင္ၿပီး ၿမိဳ႕ကို မီးခိုးဖံုးတဲ့ကိစၥဟာ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာက႑အလိုက္္ တာ၀န္ယူ၊ တာ၀န္ခံရမယ့္ တာ၀န္ရွိသူေတြ အဆင့္ဆင့္ ရွိပါတယ္။ ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ ဘယ္သူကမွ ကၽြန္ေတာ့္ တာ၀န္ပါ၊ ကၽြန္မ တာ၀န္ပါလုိ႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာသူ တစ္ဦးတစ္ေလမွ မရွိေသးပါဘူး။ တစ္တုိင္းလံုးကို ဖခင္လုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းအႀကီးအကဲလည္း အသံမထြက္၊ အမႈိက္ကေန ေရႊထြက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မယ္ လို႔ဆိုထားတဲ့ စလြယ္ရ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္လည္း အသံတိတ္ေနပါတယ္။ အသံထြက္တာ ႏွစ္ခုတည္း ရွိတယ္။ မီးခိုးနဲ႔ ေညွာ္နံ႔ ခံေနရတဲ့ ျပည္သူနဲ႔ တာ၀န္သိ မီဒီယာေတြ။ ထိန္ပင္ ကိစၥ ထားေတာ့။

ေနာက္ဆံုးပိတ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ မီဒီယာေတြဟာ အမွန္တရားေတြကိုခ်ည္း ေဖာ္ထုတ္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အမွားတရားေတြ ႀကီးစိုးၿပီး တာ၀န္ခံ၊ တာ၀န္ယူမႈ နည္းသူေတြေအာက္မွာ ျပည္သူေတြ ျပားျပား၀ပ္ေနရပါၿပီ။ ဒါေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္၊ တိုက္ဖ်က္ရမယ္။ ဒီလုိမ်ဳိး ေဖာ္ထုတ္၊ တိုက္ဖ်က္တဲ့ေနရာမွာ လူပုဂၢိဳလ္ထက္ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ ဦးတည္ရမယ္ဆုိတာပါပဲ။ ဒီလို လုပ္ျခင္းဟာ လမ္းလႊဲေနသူေတြရဲ႕ တာ၀န္ရွိမႈကို မီးေမာင္းထိုးျပျခင္းျဖစ္သလို သတင္းစာသမားေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကိုလည္း ျပရာျဖစ္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ ရပါတယ္။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၁ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Saturday, June 23, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

ရန္သူကို အနားထား အမွည့္ေခၽြေရးဗ်ဴဟာနဲ႔ ေျခ/ဥ ေက်ာ့ကြင္း

လူထု ေထာက္ခံမႈႏွင့္ တက္လာသည့္ NLD အစိုးရသည္ ယခုဆိုလွ်င္ လူထုႏွင့္ တစ္စထက္ တစ္စ ကင္းကြာ လာေနၿပီလို႔ ဆိုရေပေတာ့မည္။ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုကာလ ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံ့လိုအပ္ခ်က္၊ လူထု ေတာင့္တခ်က္မ်ားျဖင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္ NLD သည္ လူထုႏွင့္ တစ္သားတည္း ရပ္တည္ခဲ့သည္။ ထို႔အတြက္ လည္း NLD သည္ အာဏာရွင္လက္ေအာက္၊ စစ္တပ္ေသနတ္ေျပာင္း၀ေအာက္မွာ လူထု ေထာက္ခံမႈႏွင့္ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့သည္။
ကိုယ္ခံအားေကာင္းသည္ ဆုိရာတြင္ ႏွစ္ပိုင္းရွိသည္။ ႏုိင္ငံေရးအရ ကိုယ္ခံအား ေကာင္းျခင္းႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရ ကိုယ္ခံအားေကာင္း ျခင္းတို႔ ျဖစ္...
ယင္းသို႔ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္အတြက္ NLD တြင္လည္း ကိုယ္ခံအား ေကာင္းခဲ့သည္။ ကိုယ္ခံအားေကာင္းသည္ ဆုိရာတြင္ ႏွစ္ပိုင္းရွိသည္။ ႏုိင္ငံေရးအရ ကိုယ္ခံအား ေကာင္းျခင္းႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရ ကိုယ္ခံအားေကာင္းျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးအရ ယင္းအခ်ိန္ကာလ အာဏာာရွင္လက္ပါးေစ ေသနတ္ကိုင္သူတို႔ထက္ ေတြးႏိုင္ သည္ထက္ အကြက္ျမင္ ေျခလွမ္းဦးခဲ့သလို တိုင္းျပည္၏ အဓိကမ႑ိဳင္ အာဏာပိုင္ျဖစ္သည့္ လူထုႏွင့္လည္း ေကာင္းမြန္မွန္ကန္သည့္ ဆက္ဆံေရး ရွိခဲ့သည္။

NLD ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ ေထာင္ထဲေရာက္၊ ျပည္ပေရာက္ကုန္သည္။ သို႔ေသာ္ လူထုႏွင့္ တစ္သားတည္း ျဖစ္ကာ မွန္ကန္သည့္ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ NLD သည္ အာဏာရွင္တို႔၏ နည္းေပါင္းစံု ထုေထာင္းမႈ ဒဏ္မ်ားၾကားက ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့သည္။ အာဏာပါ၀ါ၊ စည္းစိမ္ေတြနဲ႔ အာဏာရွင္မ်ားက နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေခါင္းလွည့္ဖု႔ိ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္လည္း ေခါင္းမလည္ခဲ့၊ ယိမ္းမသြားခဲ့၊ တိမ္းမသြားခဲ့။ ႏုိင္ငံေရး ကိုယ္ခံအား ေကာင္းခဲ့ၾကသည္။

စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရ ကိုယ္ခံအားေကာင္းသည္ဆုိရာမွာေတာ့ NLD တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ႏုိင္ငံအေပၚ ခ်စ္စိတ္၊ အာဏာ ရရေရးထက္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေရးစိတ္ဓာတ္၊ အႏွဴးအႏွပ္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ေအာက္ေျခထုိး လုပ္ကြက္/ကမ္းလွမ္းခ်က္ ေတြကို ျငင္းပယ္ႏုိင္စြမ္းေတြက တျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြထက္ NLD ၀ိုင္းေတာ္သားက ပိုအားေကာင္း ခဲ့သည္။ တစ္ဦးခ်င္းစီအလိုက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရရွိေရးထက္ ၀ါရင့္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြက အကြက္ျမင္ ခ်ျပတဲ့ ႏိုင္ငံ ေရးလမ္းေၾကာင္းကို ဦးလည္မသုန္ လိုက္ပါရင္း ဘ၀ေျပာင္းေလာက္ေအာင္ ေပးလာတဲ့ အာဏာရွင္တုိ႔ရဲ႕ ေပးစာကမ္းစာေတြေတြကို ဘူးခံ တုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒီလို ကိုယ္ခံအားေတြ ေကာင္းခဲ့တာေၾကာင့္လည္း NLD ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ အသက္စြန္႔ခဲ့ စြန္႔ခဲ့၊ ဒီလို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေတြအတြက္ လူထုကလည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကသည္။ NLD က “ေဟ့” ဆုိသည္ႏွင့္ လူထုက ၀ိုင္းရံၿပီးသား ျဖစ္ခဲ့သည္။ NLD က “၀န္းရံၾက” ဆုိသည္ႏွင့္ ေနရာေဒသ မေရြး ၀ုိင္းၾက၊ ၀န္းၾက၊ ရံခဲ့ၾကသည္။ NLD ပါတီ၀င္ေတြကို အာဏာရွင္ တို႔ မ်က္မုန္းက်ဳိး အၿငိဳးထား ဖမ္းဆီးမႈေတြ လုပ္ခဲ့စဥ္ကလည္း NLD က ေဟ့ဆိုလွ်င္ ကူၾက၊ ညီၾက၊ ကာကြယ္ ေပးခဲ့ၾကသည္။

NLD ရဲ႕ ခုိင္မာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းလုိ႔ ဆိုရမယ့္ ေရႊဂံုတုိင္ ေၾကညာစာတမ္းလား…လူထု ေထာက္ခံၿပီးသား။ မတရားတဲ့ အမိန္႔ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဆန္႔က်င္ၾကလို႔ NLD က ေၾကြးေၾကာ္လုိက္တာနဲ႔ လူထုက ေနာက္က လိုက္ၿပီးသား။ NLD ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အမိန္႔ေတြ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေနာက္ကို လူထုက ဦးလည္မသုန္ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ခဲ့ၾကသည္။

အဲဒီလိုမ်ဳိး NLD ႏွင့္ လူထုအၾကား အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ၊ ခိုင္မာတဲ့ လက္တြဲညီမႈေတြက အာဏာရွင္ စစ္လက္နက္ကိုင္ေတြအတြက္ နိစၥဓူ၀ ထိပ္လန္႔ခဲ့ရ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ရ၊ အိပ္ေရးပ်က္ေစခဲ့ရသည္။

NLD နဲ႔ လူထု တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနျခင္းက NLD အတြက္ အေကာင္းခံေသာ ကိုယ္ခံစြမ္းအား ျဖစ္ေနခ်ိန္ ဒီအေျခအေနကို ဖ်က္ဆီးၿဖိဳခြဲဖုိ႔အတြက္ စစ္အာဏာရွင္ႏွင့္ အေပါင္းအပါ တစ္သိုက္တို႔ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသား ညီလာခံကို ဖန္တီးခဲ့ၾကရသည္။ ယင္းကတစ္ဆင့္ လမ္းျပေျမပံု ခုနစ္ခ်က္ နဲ႔ လက္ရွိ က်င့္သံုးေနတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတို႔ကို ဖန္တီးခဲ့ၾကသည္။ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ၾကာ အခ်ိန္ယူၿပီး NLD ကို သက္ကြင္းထဲ ထည့္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။

၂၀၁၀ တြင္ ပါတီစံု ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏုိင္ငံေရးအာဏာ ငမ္းဖန္းေနသူေတြ ၀ိုင္းရံၿပီး တရား၀င္မႈရေအာင္၊ ေျပာင္းလဲလာပါၿပီလို႔ အထင္ခံရေအာင္ က်င္းပခဲ့သည္။ စစ္ဘက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ ဦးစီးတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ အႏုိင္ရေအာင္ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဖန္တီးၿပီး အရပ္သားအစိုးရပါလု႔ိ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့...
နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူသိန္းခ်ီ ဘ၀ပ်က္ခဲ့မႈကို အခြင့္ေကာင္းယူလို႔ ကတိုက္က႐ိုက္နဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို လူထု မ်က္ရည္သီေနခ်ိန္ တရား၀င္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၁၀ တြင္ ပါတီစံု ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ႏုိင္ငံေရးအာဏာ ငမ္းဖန္းေနသူေတြ ၀ိုင္းရံၿပီး တရား၀င္မႈရေအာင္၊ ေျပာင္းလဲလာပါၿပီလို႔ အထင္ခံရေအာင္ က်င္းပခဲ့သည္။ စစ္ဘက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ ဦးစီးတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ အႏုိင္ရေအာင္ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဖန္တီးၿပီး အရပ္သားအစိုးရပါလု႔ိ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအာဏာလိုခ်င္သူ ျပင္ပပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ ေနရာေလးတခ်ဳိ႕ ဖန္တီးေပးလိုက္ၿပီး ၂၀၀၈ ေျခ/ဥ ေအာက္ ႐ုန္းမရေအာင္ ဖန္တီးခဲ့သည္။ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ခက္ခဲသူေတြကို အနားထားၿပီး အက်ဥ္းအက်ပ္က်ေစေရး လမ္းေၾကာင္းကို ေမာင္းသြင္းခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ လူထုပါတီ NLD သည္ ႏုိင္ငံေရးကိုယ္ခံေကာင္းသူပီပီ ဒီယုန္ျမင္လုိ႔ ဒီအကြက္ထင္တဲ့ အာဏာရွင္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေက်ာ့ကြင္းကို ျမင္ေနသည့္အတြက္ ျပင္ပကေန ေတာင့္ခံ၊ တင္းခံခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၀၈ ေျခ/ဥရဲ႕ အသက္ဗူးျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္ဖက္ကလည္း ပါတီရဲ႕ အဓိက မူ၀ါဒျဖစ္တဲ့ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ၂၁ ပင္လံုကို စတင္ လမ္းေၾကာင္း ေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တရား၀င္မႈကို လက္ဦးမႈ ရယူခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူ ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီး အာဏာရွင္ တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲေရးအား ဦးစားေပးထားသည့္ ေျခ/ဥ ေအာက္မွ ထြက္ေပၚလာသည့္ စစ္အစုိးရ၏ အေျပာင္းအလဲက လူထုပါတီ NLD ကို အက်ပ္ေတြ႕ေစခဲ့သည္။ တရား၀င္မႈ ဆိုသည့္ အေျခအေနေၾကာင့္ NLD သည္ ပါတီတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားေအာက္မွပင္ ၀င္ျပင္ဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ၂၀၁၂ တြင္ လိုက္ခဲ့ရသည္။ တရား ၀င္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚ ၀င္လိုက္သည့္အတြက္ လႊတ္ေတာ္ထိုင္ခံုမ်ားတြင္ ထိုင္ခြင့္ရကုန္ေသာ NLD အမတ္တုိ႔ သည္ လူထုအသံအား လႊတ္ေတာ္တြင္ ထင္ဟပ္ေစခဲ့သည္။ ယင္းအခ်ိန္အထိ NLD ႏွင့္ လူထုသည္ လက္တြဲၿမဲ ျဖစ္သည္။ NLD သည္ ေျခ/ဥအရ ေပၚလာသည့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း သက္ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ အား ေကာင္းခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း ႏုိင္ငံ့လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေထာက္ျပခဲ့သည့္အျပင္ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကလည္း စဥ္ဆက္မျပတ္ ရွိခဲ့သည္။ စစ္အာဏာရွင္တို႔ ေထာင္ထားသည့္ ရန္သူ႔ကို အနားကပ္ ေခၚထားကာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြေစမည့္နည္းလမ္းက ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ခဲ့။

၂၀၁၅ တြင္ NLD သည္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနရာအမ်ားစုရကာ အစိုးရျဖစ္လာသည္။ ၂၀၀၈ ေျခ/ဥ ေရာက္ အကုန္လံုးလိုလို ေရာက္ကုန္ၾကသည့္ သေဘာပင္ ျဖစ္သည္။ အစိုးရျဖစ္လာသည့္နည္းတူ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာ အား ပိုင္ဆုိင္သည့္အခ်ိန္တြင္ NLD သည္ လူထုႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကင္းကြာလာသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျမင့္မားသည့္ လူထုစိတ္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းႏုိင္စြမ္း အားနည္းလာျခင္းႏွင့္ ႏုိင္္ငံေရးအရ လုပ္ပိုင္ခြင့္ သင္းသတ္ ပစ္လုိက္သည့္ ေျခ/ဥ ေၾကာင့္ NLD သည္ အခက္ေတြ႕လာသည္။ အလားတူ ႏုိင္ငံေရး ကိုယ္ခံအားႏွင့္ စိတ္ ဓာတ္ပိုင္းအရ ကိုယ္ခံအားေကာင္းခဲ့သည့္ NLD ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕တြင္ လူထု စိတ္ဆႏၵႏွင့္ မကိုက္ညီမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းသည္ လူထုႏွင့္ NLD ကို ပို၍ ပို၍ ေ၀းလာေစသကဲ့သို႔ တရား၀င္မႈ ဗန္းျပကာ ေျခ/ဥ ေအာက္ ေခါင္းလွ်ဳိ၀င္ေစခဲ့ေသာ စစ္အုပ္စု၏ ရန္သူကို အနားထား သင္းသတ္ေရး အစီအမံသည္လည္း ေအာင္ျမင္လာ သည္။ စစ္အုပ္စုအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္မ်ားတြင္ လူထုပါတီ NLD လူ ခပ္မ်ားမ်ားကို ေပးလိုက္ရေသာ္လည္း စစ္အုပ္စုပီပီ ၎တို႔၏ ဗ်ဴဟာသည္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ အတိုက္အခံဘ၀ျဖင့္သာ ရပ္တည္ခဲ့သည့္ NLD သည္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာက႑တြင္ အားနည္းမႈကလည္း စစ္အုပ္စုတို႔အတြက္ အႀကိဳက္ေတြ႕စရာျဖစ္ေနၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑အတြင္း ႀကိဳတင္ သပ္လွ်ဳိသြင္းထားသည့္ မိုးက်ေရႊကိုယ္ စစ္ဗိုလ္တစ္စုကလည္း NLD ကို ကိုင္လႈပ္လ်က္ ရွိ...
ယင္းဗ်ဴဟာ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အဓိက က်သည့္အခ်က္သည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္း ဥပေဒေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုတို႔ အာဏာသက္ရွည္ေရးကို NLD သည္ အလိုအေလ်ာက္ ေက်ာ၀င္ပိုး တြန္းတင္ေနရသည့္ အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္ေနရသည္။ ဒီေက်ာ့ကြင္းကို ႐ုန္းထြက္ဖုိ႔သည္ NLD အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ ေရာ၊ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရပါ ကိုယ္ခံအားေကာင္း႐ံုျဖင့္ မလံုေလာက္ေတာ့ေပ။ ထို႔နည္းတူ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ အတိုက္အခံဘ၀ျဖင့္သာ ရပ္တည္ခဲ့သည့္ NLD သည္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာက႑တြင္ အားနည္းမႈကလည္း စစ္အုပ္စုတို႔အတြက္ အႀကိဳက္ေတြ႕စရာျဖစ္ေနၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑အတြင္း ႀကိဳတင္ သပ္လွ်ဳိသြင္းထားသည့္ မိုးက်ေရႊကိုယ္ စစ္ဗိုလ္တစ္စုကလည္း NLD ကို ကိုင္လႈပ္လ်က္ ရွိသည္။ နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ NLD သည္ ေခါင္းလွည့္ခံေနရၿပီ ျဖစ္သည္။ ေခတ္ပ်က္စနစ္ပ်က္ထဲကေန ဒီကေန႔အထိ လူတစ္စု ေကာင္းစားေရးအတြက္ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ယႏၱရားပ်က္ထဲမွာ NLD ၏ လူအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပ်က္စီးစ ျပဳေနပါၿပီ။

NLD ၏ လက္ရွိအေနအထားသည္ ရန္သူ႔ဗ်ဴဟာေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ အေရးႀကီးေနသလို လူထုအားကို ျပန္လည္ရယူဖို႔အတြက္ တန္ျပန္ဗ်ဴဟာေတြ ခ်မွတ္သင့္ေနပါၿပီ။ ႐ုန္းမရေအာင္ တစ္ရစ္ရစ္ က်ပ္ေနတဲ့ ေျခ/ဥ ေက်ာ့ကြင္းကို ျဖတ္ထုတ္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ရန္သူ႔ဗ်ဴဟာနဲ႔ ေက်ာ့ကြင္းေအာက္ကေန မ႐ုန္းထြက္ႏုိင္သေရႊ႕ ကာလ ပတ္လံုး NLD သည္ လူထုပါတီဟူသည့္ တံဆိပ္ိသည္ တျဖည္းျဖည္း အေရာင္မွိန္လာမွာျဖစ္သလို မ်ားမၾကာမီ ကာလအတြင္း အရင့္အရင့္လူမ်ား ထားခဲ့တဲ့ ယႏၱရားပ်က္ထဲမွာ အသံုးေတာ္ခံေနရင္းက ထိုနည္းလည္းေကာင္း၊ ထိုနည္းလည္းေကာင္း ျဖစ္ေနမည္ဆိုသည့္အေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ေအာင္ထြန္းလင္း


(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၈ ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Friday, June 22, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

ခပ္စြာစြာအသံထြက္ ျပည္သူ႔အမတ္ေတြ လိုလာၿပီ…

မၾကာခဏ ဆုိသလို မီဒီယာေပၚမွာ၊ လူမႈကြန္ရက္ေပၚမွာ ေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ ကိစၥတစ္ခုရွိရဲ႕။ အဲဒါက တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ဘက္ဂ်က္ေတြ ထြက္လာရင္၊ ဘက္ဂ်က္ပါ စီမံကိန္းေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္ ဆင္းရဲသားလူ မ်ားစု ေနတဲ့ ေနရာက လိုအပ္ခ်က္ေတြထက္ လူခ်မ္းသာ၊ လူ႔မလုိင္အမ်ားစု ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေနတတ္ တဲ့ကိစၥပါ။

ဒီလိုကိစၥေတြက အခုအစိုးရလက္ထက္မွ မဟုတ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္း၊ ဒီ့ထက္ ထပ္ေျပာရရင္ စစ္အစိုးရေခတ္ကေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သူ႔ေမြးဌာနီကို ခ်ယ္ၾက၊ မႈန္းၾက၊ သၾက၊ ဖို႔ၾကနဲ႔ ေတာၿမိဳ႕ျဖစ္ေနရင္ ေတာင္ မီးလင္းကုန္ေကာ မဟုတ္လား။

ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးရေအာင္လည္း ကိုယ္ေတြက ဘာေကာင္မွ မဟုတ္။ ဘက္ဂ်က္ကို အတည္ျပဳၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာကလည္း သတင္းမီဒီယာသမားေတာင္ တီဗီေလးေရွ႕ ငုတ္တုပ္ထုိင္ သတင္းယူရတဲ့ေခတ္ဆို ေတာ့ ထြဏ္းေမာင္တို႔လို ပမႊားကေတာ့ ေ၀လာ ေ၀းေပါ့။

ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရဘက္ဂ်က္ ေရးဆြဲတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တတ္သိနားလည္သူ အသိမိတ္ေဆြကို ေမးၾကည့္ ျမန္းၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။ မိတ္ေဆြကလည္း ဘက္ဂ်က္ေရးရာေကာ္မတီေတြနဲ႔ နီးစပ္သူဆိုေတာ့ေလ။ အဲဒါက် ေတာ့မွပဲ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုျဖစ္ေနရတယ္ဆိုတာ ေရးေရးသိလာရေတာ့တယ္ဗ်ာ...။

တျခားေတာ့ မဟုတ္။ ဘက္ဂ်က္ေတြကို စိစစ္ရတဲ့ ေကာ္မတီေတြမွာ ဒုကၡက အမ်ားသားရယ္။ မနက္ျဖန္လို ဘက္ဂ်က္အတြက္ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳေပးရမယ့္အခ်ိန္ ဒီကေန႔လိုက်မွ ေတာင္ပံုရာပံု ဘက္ဂ်က္စာရင္းေတြက ေရာက္လာေကာ။ ဒါကို ခ်က္ခ်င္းစစ္ေပးဖုိ႔အတြက္ မျဖစ္ႏုိင္မွန္း သိေပမယ့္လည္း လက္ခံလိုက္ရ။ ဒီေတာ့ ဘယ္ဟာေလးေတာ့ ပါကုိ ပါသင့္တယ္ဆုိတာေလာက္နဲ႔ အေရးႀကီးတာေလာက္ေလး စစ္ၿပီး အတည္ျပဳလက္ မွတ္ထုိးလုိက္ရပါေလေကာ။ ဒါ တကယ္ျဖစ္ေနတာပါ။ မယံုဘူးရင္ လက္ရွိ ေဒသစံုက ဘက္ဂ်က္ေကာ္မတီေတြ လုပ္ေနရတဲ့ တာ၀န္ရွိသူေတြကိုသာ သြားေမးၾကည့္ပါ။

ဘက္ဂ်က္ေကာ္မတီ၀င္ေတြ၊ အမတ္ေတြဆိုတာကလည္း ဘက္ဂ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေအာက္ေျခ သက္ ဆုိင္ရာအလိုက္ ဌာနေတြ ေရးဆြဲေပးပို႔လာတဲ့ ဘက္ဂ်က္ေတြကိုပဲ စိစစ္ရတာကိုး။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္ကပ္ၿပီး ေရာက္ လာတဲ့ဘက္ဂ်က္ေတြကို စိစစ္ဖို႔ အခ်ိန္မေလာက္ေတာ့ အမွားမခံႏုိင္တဲ့ ဘက္ဂ်က္ေတြေလာက္ပဲ စိစစ္ႏုိင္ၿပီး အခ်ဳိ႕ေသာတင္ျပလာတာေတြကို လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ရတာ အမ်ားႀကီးပါ။

အဲဒီေနရာမွာ စပါၿပီ။ ဘာလဲဆုိေတာ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ေတြက လုပ္မယ္လို႔ တင္ျပလာတဲ့ ဘက္ဂ်က္ပါ စီမံကိန္းေတြမွာ ခပ္စြာစြာ ခပ္ရမ္းရမ္း အမတ္ေတြက ေတာင္းဆိုတာေတြက ပါလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုမွ မပါရင္ အမတ္မင္းက ေထာင္းေတာ့ ထုေတာ့မွာကိုး။ အမတ္မင္းဆိုတာက လူထုက တင္ေျမွာက္ထားတာေလ။ ဒီေတာ့ လာမယ့္ႏွစ္အတြက္ လ်ာထားတဲ့ စီမံကိန္းဘက္ဂ်က္ေတြမွာ မပါမျဖစ္ ထည့္ေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ခပ္စြာစြာ အမတ္မင္း ပါးစပ္ပိတ္ေစေရာေပါ့။ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ဒီတစ္ႏွစ္မပါလည္း ေနာက္တစ္ႏွစ္ ပါမွာပါလို႔ ေတြးေနသူ အမတ္မင္း တင္ထားတဲ့ လူထုအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ စီမံကိန္းလ်ာထားခ်က္ေတြကေတာ့ ေနာက္ခ်န္ ေနာက္ခ်န္နဲ႔ က်န္ေနခဲ့တာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီေနာက္ခ်န္ေတြမွာ လူထုအတြက္ တကယ့္ကို လုိအပ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ အေျခခံ၀န္ေဆာင္မႈေပးရမယ့္ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အစိုးရကို အခက္ ေတြ႕ေစလိမ့္မယ္၊ အခ်ိန္တန္က်ရင္ တို႔ေဒသအတြက္ စီမံကိန္းေတြက ဘက္ဂ်က္လ်ာထားခ်က္မွာ ပါလာမွာပါ ဆိုတဲ့ ခပ္ေအးေအးသမား အမတ္ေတြရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြကေတာ့ ေခ်ာင္ထိုးခံရတာ မဆန္းလွ...
ဒါဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အမတ္ေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အရင့္အရင့္ အာဏာရွင္ လက္ထက္ကတည္းက အေမြခံထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္အေပၚမွာ အေျခခံထားၿပီး ဒီစနစ္ကို ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အစိုးရကို အခက္ ေတြ႕ေစလိမ့္မယ္၊ အခ်ိန္တန္က်ရင္ တို႔ေဒသအတြက္ စီမံကိန္းေတြက ဘက္ဂ်က္လ်ာထားခ်က္မွာ ပါလာမွာပါ ဆိုတဲ့ ခပ္ေအးေအးသမား အမတ္ေတြရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြကေတာ့ ေခ်ာင္ထိုးခံရတာ မဆန္းလွပါဘူး။
ခပ္စြာစြာ အမတ္ေတြ တင္ျပထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ပါေအာင္ထည့္၊ က်န္သူကို ခဏခ်န္၊ ဌာနအတြက္ အရင္စဥ္းစား ျဖည့္၊ ျပည္သူကို ေနာက္ခ်န္၊ ဒါဆို ကြက္တိမွန္...
ဒီေတာ့ ခပ္စြာစြာ အမတ္ေတြ တင္ျပထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ပါေအာင္ထည့္၊ က်န္သူကို ခဏခ်န္၊ ဌာနအတြက္ အရင္စဥ္းစား ျဖည့္၊ ျပည္သူကို ေနာက္ခ်န္၊ ဒါဆို ကြက္တိမွန္ၿပီဆိုၿပီး လုပ္ေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ဘာေတြ ျဖစ္လာသလဲ။ သူေဌးမင္းမ်ား ေနထုိင္ရာရပ္ကြက္၊ ေဒသေတြမွာ လမ္းေတြ ျပင္ၾက၊ ေျမာင္းေတြ ခ်ဲ႕ၾကနဲ႔ ရွိေနေပမယ့္ တကယ္လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ လူထုအေျခခံလုိအပ္ခ်က္ေတြ ျပင္ဖုိ႔ တစ္ႏွစ္လည္း မလာ၊ ႏွစ္ႏွစ္လည္း မလာနဲ႔ ဒံုရင္း ဒံုရင္းျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါလား။ ေငြေၾကးတတ္ ႏုိင္သူအမ်ားစု ေနထိုင္ရာ ရန္ကုန္ ေရႊေတာင္ၾကားထဲက လမ္းေတြကိုေတာင္ အစိုးရေငြနဲ႔ ျပင္ကုန္ၿပီး ဆင္ေျခဖံုး ေတြမွာေတာ့ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေတြက အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္ေနတုန္း မဟုတ္ပါလား။

သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ ဗဟိုေကာ၊ မဗဟိုတဲ့ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္အဆင့္ အစိုးရေတြေကာက ေအာက္ေျခက တင္ျပ လာတဲ့ ဘက္ဂ်က္မူၾကမ္းကို ၾကည့္ၿပီးမွ ျဖဳတ္ဟဲ့၊ တပ္ဟဲ့၊ ျပင္ဟဲ့၊ ဆင္ဟဲ့နဲ႔ ဟိုျဖတ္ ဒီေတာက္ လုပ္ၾကရတာ မဟုတ္လား။ ဒါေတြကို စိစစ္ေပးရတဲ့ အဆင့္လိုက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ထဲက ဘက္ဂ်က္ေကာ္မတီေတြ၊ အမတ္ ေတြကလည္း အလုပ္က ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။ ဒီေတာ့ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မစစ္ေဆးႏုိင္တဲ့အေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူႏိုင္ တဲ့ အခြင့္အလမ္းက ဘက္ဂ်က္အၾကမ္း ေရးဆြဲသူ ေအာက္ေျခအဆင့္က ဌာနဆုိင္ရာလူေတြအတြက္ အကြက္ ေကာင္း ဆုိက္ေတာ့တာပါပဲ။

ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မေကြးတိုင္းမွာ သာဓက တစ္ခုရွိပါတယ္။ ခြင့္ျပဳၿပီး ဘက္ဂ်က္ပါ စီမံကိန္းေတြကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္တဲ့အခါမွာ ကတၱရာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥရပ္တစ္ခုကိုပဲ အစိုးရက ၾကပ္မတ္လိုက္တဲ့အခါ ဘက္ဂ်က္ မွာ ျပထားတဲ့ ကုန္က်ေငြထက္ အမွန္တကယ္ ကုန္က်ေငြဟာ က်ပ္သိန္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ပိုထြက္လာတာပါ။ ဒီပိုလွ်ံေငြေတြကို တိုင္းအစိုးရက မေကြးၿမိဳ႕ေပၚက လမ္းႀကီးငါးလမ္းကို ကတၱရာခင္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ျပေနသလဲဆိုရင္ ေအာက္ေျခအဆင့္က တက္လာတဲ့ ဘက္ဂ်က္မူၾကမ္းကို စိစစ္ဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္မလံု ေလာက္တဲ့ ျပႆနာရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲဆိုးက်ဳိး တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ကံေကာင္းစြာနဲ႔ လူထုဘ႑ာေငြ ဆံုး႐ႈံးမႈကို ဟန္႔တားႏုိင္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား။
လုပ္သင့္ လုပ္အပ္တာေတြကုိ ေအာက္ေျခအဆင့္က ခ်န္ထား၊ ျဖဳတ္ထား၊ ၾကားညွပ္ထားရင္ ဟန္႔တားေပးမယ့္ ခပ္စြာစြာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လိုေနပါၿပီ...
ဘက္ဂ်က္ဆုိတာ တုိင္းျပည္အတြက္ တကယ့္ကို အသက္ပါ။ ဘက္ဂ်က္ကို ေအာက္ေျခက ဆြဲေပးခ်င္တုိင္း ဆြဲေပးၿပီး အနားကပ္မွ လက္မွတ္ အတည္ျပဳေပး႐ံု ပို႔တာမ်ဳိးကို လက္မခံဖို႔နဲ႔ လူထု လိုအပ္ခ်က္ကို ဖြင့္ဟ၊ ေျပာျပ၊ ခ်ျပေပးမယ့္ ခပ္စြာစြာ အမတ္ေတြ လိုေနပါၿပီ။ လုပ္သင့္ လုပ္အပ္တာေတြကုိ ေအာက္ေျခအဆင့္က ခ်န္ထား၊ ျဖဳတ္ထား၊ ၾကားညွပ္ထားရင္ ဟန္႔တားေပးမယ့္ ခပ္စြာစြာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လိုေနပါၿပီ။

တို႔က အရမ္းအရမ္း စြတ္ေျပာေနရင္ အစိုးရႀကီး အက်ပ္ေတြ႕ေတာ့မွာပဲ၊ တို႔အစိုးရပဲ … အခ်ိန္တန္ရင္ တို႔ကို အလွည့္ေပးမွာပဲလို႔ ၿငိမ္ကုပ္ေနတဲ့ အမတ္ေတြ၊ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ပါတီ၀င္ေတြ ျဖစ္ ၾကလို႔ ပါတီကို သစၥာရွိရမွာ မွန္ေပမယ့္ ျပည္သူ႔အတြက္ အလုပ္အေကၽြးျပဳမယ့္ ခပ္စြာစြာ အသံထြက္ ျပည္သူ႔ အတြက္ဆိုတဲ့ အမတ္ေတြ ပိုလိုလာပါၿပီ။

လူထုအတြက္ တကယ္အက်ဳိးရွိမယ့္ စီမံကိန္းေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြ ဘက္ဂ်က္ထဲမွာ ပါလာဖုိ႔နဲ႔ မျဖစ္သင့္တဲ့ မေယာင္ရာဆီလူး သူေဌးမင္းရပ္ကြက္ကို ႏွမ္းျဖဴးတဲ့ ကိစၥေတြ ရပ္တန္ု႔ဖို႔အတြက္ ဘက္ဂ်က္ေရးဆြဲ အတည္ျပဳ ျခင္းစနစ္ေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ေအာ္ၾက၊ ဟစ္ၾက၊ တုိက္တြန္းၾကပါ။ စနစ္ေဟာင္းထဲ အသားက်ၿပီး လူထုဘ႑ာေငြ ေတြကို ေဘာပင္ေလးကိုင္၊ အခ်က္အလက္ေလး ႏုိင္႐ံုမွ်နဲ႔ စာရြက္ေပၚ ကစားခ်င္တုိင္း ကစားေနတဲ့ စနစ္ေတြ ကို ဖ်က္သိမ္းႏုိင္ေအာင္ တုိက္ပါ၊ ခုိက္ပါ၊ ပုန္ကန္ပါလို႔ တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

ထြဏ္းေမာင္

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၇ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Thursday, June 21, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

အရပ္ဘက္ေအာက္ စစ္တပ္ေရာက္ေစဖုိ႔…

ႏုိင္ငံတစ္ခုတြင္ မ႑ိဳင္ေလးရပ္ ရွိသည္ကို စာဖတ္သူတို႔ သိၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မ႑ိဳင္ငါးရပ္ ရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ မီဒီယာအျပင္ စစ္တပ္သည္ မ႑ဳိတစ္ခု အျဖစ္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ရပ္တည္လ်က္ ရွိသည္။

လက္သင့္မခံခ်င္ေပမယ့္ လက္ခံကို ခံရမယ့္ အခ်က္သည္ စစ္တပ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ထဲတြင္ အေတာင့္တင္းဆံုးႏွင့္ အခိုင္မာဆံုး ျဖစ္ေနသည္ ဆုိသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း စစ္တပ္အႀကီးအကဲ ကာခ်ဳပ္က “တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ သမၼတ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေအာက္တြင္သာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဥပေဒကို ေက်ာ္လြန္၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္မရွိေၾကာင္း” ကုလလံုၿခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲ၀င္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခ်ိန္က ထည့္သြင္းေျပာဆိုထား သည္။  ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ၾကာ ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီးမွ ထြက္ေပၚလာတဲဲ့ ၂၀၀၈ နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒအရ သမၼတသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဟု သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္ေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္မူ သမၼတ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ရွိမေန၊ မ႑ိဳင္တစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိလ်က္ ရွိသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ အေျခခံဥပေဒကို ဦးထိပ္ပန္လ်က္ စစ္ေရးကိစၥရပ္ေတြအျပင္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥ ရပ္ေတြမွာပါ ေပၚေပၚတင္တင္ပင္ ပါ၀င္ပတ္သက္လ်က္ ရွိသည္။ ယင္းသို႔ လုပ္ေဆာင္မႈကို အင္ဒိုနီးရွား ဘာသာစကားျဖင့္ ဒြိဘာဂလုပ္ငန္းစဥ္ဟု သံုးႏႈန္းသည္။ စစ္ဘက္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား လႊတ္ ေတာ္တြင္း ထားရွိျခင္းႏွင့္ အရပ္ဘက္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားရွိ အဆင့္ျမင့္ရာထူးမ်ားတြင္ စစ္ဘက္ မိုးက်ေရႊကိုယ္ မ်ားကို ခန္႔အပ္ထားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္သည္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ရဲ႕ ေဒါက္တုိင္၊ အရာရာတုိင္းရဲ႕ ေဒါက္တုိင္၊ တိုင္းႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒါက္တိုင္ပါဆုိၿပီး ျမင္ေအာင္လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အေျခခံအေၾကာင္း တရားေတြ ရွိပါတယ္။ သို႔တည္းေၾကာင့္လည္း ယေန႔အခ်ိန္အထိ စစ္တပ္သည္ ႏုိင္ငံအေျခအေနတြင္ မ႑ိဳင္တစ္ခုသဖြယ္ ေနရာယူထားဆဲ ျဖစ္ၿပီး စစ္ေရးစစ္ရာကိစၥေတြမွာ တပ္ကို မည္သူမွ် ေက်ာ္လို႔မရ ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေျခ/ဥက ေပးထားတဲ့ ပါ၀ါအာဏာနဲ႔ စစ္တပ္ရဲ႕ အားေကာင္းေမာင္းသန္မႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက ထြက္သြားေပးဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္မွာ လက္ရွိ အစိုးရျဖစ္ေနသည့္ အတိုက္အခံ NLD အစိုးရအတြက္ စိန္ေခၚမႈ တစ္ရပ္ ျဖစ္ေန...
ေျခ/ဥက ေပးထားတဲ့ ပါ၀ါအာဏာနဲ႔ စစ္တပ္ရဲ႕ အားေကာင္းေမာင္းသန္မႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက ထြက္သြားေပးဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္မွာ လက္ရွိ အစိုးရျဖစ္ေနသည့္ အတိုက္အခံ NLD အစိုးရအတြက္ စိန္ေခၚမႈ တစ္ရပ္ ျဖစ္ေနသည္။ ႏုိင္ငံ့အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥတြင္ စစ္တပ္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးမူ ေျခာက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကန္႔လန္႔ခံေနသည္။ ေျခဥ ျပင္ဆင္ေရးမွာ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေရြးေကာက္ခံ မဟုတ္သည့္ တပ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္မတ္သားေၾကာင့္ ထိလု႔ိပင္ မရျဖစ္ေနသည္။

အတုိက္အခံေတြဟာ အစိုးရျဖစ္လာတဲ့့အခါမွာ စစ္တပ္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းပါလို႔ သြားလုပ္လို႔ မရ။ စနစ္ ေဟာင္းႏွင့္ စနစ္သစ္ၾကား မွ်ေျခတစ္ခုကို ရွာေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ ရွာေဖြရာတြင္ တစ္ဆင့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲရမွာျဖစ္ၿပီး စစ္တပ္သည္ သမၼတကို သစၥာခံဖုိ႔အတြက္ နားပြင့္လုမတက္ ေျပာေန၊ ဆိုေန၊ တိုက္တြန္းေနရမည္ ျဖစ္သည္။

တစ္ဆင့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ လက္နက္ကိုင္ထားေသာ စစ္တပ္သည္ ႏိုင္ငံ၏ ထာ၀ရ တည္ရွိေနမည့္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္ကို အသိအမွတ္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ အသိအမွတ္ျပဳမႈႏွင့္အတူ မည္သည့္အခ်ိန္္တြင္ မည္သည့္နည္းျဖင့္ စစ္တပ္အင္အားကို မည္၍မည္မွ် အသံုးျပဳမည္ဆုိသည့္ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ကိုမူ အရပ္ဘက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ) ေအာက္သို႔ ထားရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ လုပ္ ေဆာင္ႏုိင္ရန္အတြက္လည္း အေျခခံဥပေဒတြင္ သမၼတသည္ အႀကီးအကဲျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ တပ္ဦးစီး ကာခ်ဳပ္ကုိ ကာလံုအဖြဲ႕ အဆိုျပဳေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ သမၼတက ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးခြင့္ကို ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ စစ္တပ္ဘက္မွ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို သမၼတက ကာ ကြယ္ေျဖရွင္းေပးေနရန္ မဟုတ္ေၾကာင္းကိုမူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုးမွ နားလည္ထားရမည္ ျဖစ္သည္။

အာဏာရွင္ႏွင့္ စစ္အစုိးရေခတ္တစ္ေလွ်ာက္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္လာသူ စစ္တပ္ကို အရပ္ဘက္ေအာက္သို႔ ထားရွိေရးမွာ အစိုးရဘက္က ျပန္လည္အာမခံေပးရမည့္ အခ်က္မ်ားလည္း ရွိသည္။ အင္အားအသံုးျပဳမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္တပ္တစ္ခုတည္းကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးထားရမည္ ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္၏ ျပည္ပရန္ကို ကာ ကြယ္ရန္အတြက လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ စစ္တပ္အတြက္ နည္းပညာႏွင့္ ဘ႑ာေရးဆုိင္ရာ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ကို ျပည့္မီေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးရမည္။

သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္တြင္လည္း အာဏာရွင္ သို႔တည္းမဟုတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရွိစဥ္က ရရွိထားသည့္၊ ရယူထား သည့္ စစ္တပ္၏ အျခားေသာ အားသာခ်က္ႏွင့္ အက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ားးကို ရပ္တန္႔ေစရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္း သို႔ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ယခု NLD အစုိးရလက္ထက္တြင္ စတင္ ေတြ႕ရွိလာၿပီ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ စစ္ တပ္အႀကီးအကဲေဟာင္းမ်ား ရယူထားသည့္ သစ္ေတာေျမမ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းဆည္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ဖို႔ ဆႏၵရွိသူဆိုရင္ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္၊ လက္နက္ျဖဳတ္၊ အရပ္သားလို ၀တ္ၿပီး လူထုေရွ႕ ထြက္လာဖုိ႔ပါ။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ တပ္ဘက္ကလည္း ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လိုသလို အတုိက္အခံ အစိုးရဘက္ကလည္း ေျခခင္းလက္ခင္းသာေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးဖုိ႔ လို...
ဒီ့ထက္ အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ စစ္တပ္သည္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံေရးက႑ ေတြမွာ ဒီ့ထက္ ဒီထက္မပါ၀င္ဖို႔ တားျမစ္ဖုိ႔ပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ဖို႔ ဆႏၵရွိသူဆိုရင္ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္၊ လက္နက္ျဖဳတ္၊ အရပ္သားလို ၀တ္ၿပီး လူထုေရွ႕ ထြက္လာဖုိ႔ပါ။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ တပ္ဘက္ ကလည္း ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လိုသလို အတုိက္အခံ အစိုးရဘက္ကလည္း ေျခခင္းလက္ခင္းသာေအာင္ ျပင္ဆင္ေပး ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အခုလို ေျပာဆိုမႈကို သေဘာမက်သူေတြကလည္း ရွိႏုိင္သည္။ ယင္းတို႔မွာ အသြင္ကူး ေျပာင္းမႈတိုင္းတြင္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ား ရွိေနသည္ဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ တည့္တည့္ေျပာပါက လက္ စားေခ်အင္အားစု ျဖစ္သည္။ စစ္မွန္သည့္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစရန္အတြက္ အစိုးရေဟာင္းႏွင့္ စစ္တပ္ကို ကိုယ္စားျပဳခဲ့သူမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ဖုိ႔ ဆႏၵရွိေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ေသာ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အဟန္႔အတား တစ္ခုျဖစ္ သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္မူ စစ္တပ္၏ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္လည္း အဆိုပါ အင္အားစုမ်ား၏ စိတ္ဆႏၵမ်ား ပိုမို ျပင္းထန္လာတတ္သည္ကို စစ္တပ္အပါအ၀င္ လက္ရွိ အစိုးရလုပ္သူမ်ားက သတိခ်ပ္ဖို႔ လိုသည္။

DVB သတင္းဌာနက ထုတ္လႊင့္သည့္ Debate တြင္ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသံုးသပ္သူ ဦးရဲထြန္း (သီေပါ) က ႏုိင္ငံ့အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ႏုိင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ မွတ္ခ်က္တစ္ခု ျပဳခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတက ၾသဇာေညာင္းတဲ့သူ ခန္႔ထားႏုိင္ေရး ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားသည္။ ၎သည္ စည္း႐ုံးေရးဆန္သည္ဟုလည္း ေျပာဆိုသြားသည္။ ယင္းစကားသည္ မွန္ေသာ္ လည္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ခက္ခဲသည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအရ တပ္ကို အစိုးရက တိုက္႐ိုက္ကိုင္တြယ္၍ မရေၾကာင္းလည္း ႏုိင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံက ၂၀၁၇ ခုႏွစ္အတြင္း တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုဖူးသည္။ ယင္းစကား မွန္၊ မမွန္ကို လတ္တေလာျဖစ္ပြား ေနသည့္ ကခ်င္ဒုကၡသည္အေရးက သက္ေသခံေနသည္။

လက္ရွိ အေနအထားအရ NLD အစိုးရသည္ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ အားလံုးထဲတြင္ အေရးႀကီးဆံုးသည္ တပ္အား အရပ္ဘက္ေအာက္သို႔ ေျပာင္းလဲလာေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ႏုိင္ငံ့အတြက္ အခရာ က်သည္။ စစ္တပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ လႊမ္းမိုးထားမႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ တပ္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲ၍ မရပါက အရပ္ဘက္ဌာနအသီးသီးတြင္ တပ္သားေဟာင္း မိုးက်ေရႊ ကိုယ္မ်ား ခန္႔ထားမႈကို ကန္႔သတ္ပစ္ရမည္၊ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ရမည္။ တပ္၏ တာ၀န္သည္ တုိက္ခိုက္ေရးသာ ျဖစ္ၿပီး တတ္သိပညာရွင္မ်ား ျဖစ္သည္ကို အသိအမွတ္ျပဳ ေနရာေပးရမည္။

ေျခ/ဥ ပုဒ္မ ၃၃၈ ပါ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းအားလံုးသည္ တပ္မေတာ္၏ ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္တြင္ ရွိရမည္ ဆိုသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ကို ပုဒ္မ ၅၈ ျပ႒ာန္းခ်က္ပါ ႏုိင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ ေနရာတြင္ရွိသူ သမၼတျဖစ္သူ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္သို႔ လႊဲေျပာင္းေပးႏုိင္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စစ္တပ္အႀကီးအကဲအား ကာလံုအဖြဲ႕၏ အဆိုျပဳ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ သမၼတက ခန႔္အပ္တာ၀န္ေပးရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အရပ္ဘက္ေအာက္ စစ္တပ္ေရာက္ေရးနဲ႔ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းေတြကို ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ဆုိရင္ လုပ္ရမွာ တစ္ခုတည္းသာ။ ယင္းမွာ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရး ျဖစ္...
အရပ္ဘက္ေအာက္ စစ္တပ္ေရာက္ေရးနဲ႔ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းေတြကို ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ဆုိရင္ လုပ္ရမွာ တစ္ခုတည္းသာ။ ယင္းမွာ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရး ျဖစ္သည္။။ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ခက္တယ္လု႔ိ NLD ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ေတြကိုယ္တုိင္ ၀န္ခံထားသည္။ ယင္းမွာ NLD ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈအေပၚ မူတည္သည္။  လတ္တေလာတြင္ NLD အေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အာဏာကို ပိုင္စိုးထားသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္မတ္သား တပ္ ကိုယ္စားမ်ားေၾကာင့္ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေရး ေမွ်ာ္ေလတိုင္း ေ၀းေနသည္။

လူထုဆႏၵ၊ လူထုအံုၾကြမႈျဖင့္ ျပင္ပက ဖိအားေပးမည္ဆုိပါက ေျခ/ဥကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟု ကတိက၀တ္ျပဳထားေသာ တပ္က အာဏာသိမ္းျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ အဆံုးသတ္ကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသို႔ တစ္ပတ္ ျပန္လွည့္လာေပလိမ့္မည္။

ေနာက္ဆံုး တစ္ခုသာ ရွိသည္။ တပ္ကို စည္း႐ံုးေရး (၀ါ) တပ္အား အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိလာေစေရးသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၁ ရက္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Saturday, April 7, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

ေကာင္းဘြိဳင္၀န္ႀကီးႏွင့္ အညတရ ဂီတသမား

ကိုရင္ေမာင္တုိ႔ ဘိ႐ုမာျပည္ႀကီးက လူေတြက သိပ္ကို ပြဲလမ္းသဘင္ ႀကိဳက္ၾကရဲ႕။ ၁၂ လ ရာသီပြဲေတြအျပင္ အလွ်ဳိလွ်ဳိေသာ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြက မ်ားပါ့။ ပြဲလမ္းသဘင္မရွိတဲ့ ကာလလည္း ရယ္စရာေတြ ရယ္စရာေတြ တပံုတပင္ႀကီး။ အစိုးရပိုင္းမွာ ၾကည့္မလား၊ လႊတ္ေတာ္ပိုင္းမွာ ၾကည့္မလား၊ ရယ္စရာဟာသေတြက မကုန္ႏုိင္ မခန္းႏုိင္ သမုဒၵရာ ေရအလားကြယ္ပဲ။

ကိုရင္ေမာင္ကို ေနာက္ေျပာတယ္ မထင္နဲ႔ အရပ္ကတို႔ေရ…တကယ္ေျပာတာ။ မယံုရင္ ၾကည့္ေန။ ႏွစ္ကုန္ကာလၾကရင္ မီဒီယာေတြက မွတ္မွတ္သားသား စကားမ်ားဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရက ရယ္စရာ ေျပာခဲ့တာေတြကို ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပၾကလိမ့္မယ္။ ဘာတဲ့…ဂ်က္ေလယာဥ္ႀကီးလို ျဖစ္မယ္တို႔၊ စင္ကာပူႀကီး လို ျဖစ္မယ္တို႔ ၀န္ႀကီးေတြက ဟာသေတြ ေျပာခဲ့သလို အိမ္ၿခံေျမေစ်း ထိန္းလို႔ စီးပြားတတ္တယ္ဆိုၿပီး ျခင္ေထာင္ထဲက အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ဟာသေတြ ထထလုပ္သူက ရွိေသး။ ျပည္သူေတြ လက္ထဲ ဖြတ္ကလိ ဒဂၤါးခမ္းေနၿပီး အလယ္အလတ္အဆင့္ ခ႐ိုနီ၊ ခ႐ိုျပာ၊ ခ႐ို၀ါေတြေတာင္ မလႈပ္ မ႐ႈပ္ မျပဳတ္ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး စီးပြားေရး ထပ္မတိုးခ်ဲ႕ႏုိင္တဲ့သတင္းေတြက ပလူကို ပ်ံလို႔။
အေရးအေၾကာင္းရွိတုိင္း အစြယ္ၿဖဲျပ၊ ေသနတ္ထုတ္ျပ လုပ္ေနရင္ျဖင့္ ယေန႔ေခတ္က အမ်ားေမွ်ာ္္လင့္သလို ဒီမိုကေရစီေခတ္ မဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသထူလိုက္ျခင္းသည့္ မွတ္တမ္း၀င္သြားမည္ ျဖစ္...
မၾကာခင္က လုပ္သြားတဲ့ အကယ္ဒမီေပးပြဲဆုိလည္း ရယ္ခ်င္ရဲ႕ လက္တို႔နဲ႔ ျပည္သူကို အသံုးေတာ္ ခံသြားေသး တယ္ မဟုတ္ပါလား။ လူထုက တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႔ ရယ္စရာေတြကို အႏုပညာရွင္မ်ားက ဖန္တီေပးၾက ကုန္ရဲ႕။ အႏုပညာရွင္ေတြ ၀တ္တဲ့ အ၀တ္အစားကို ၾကည့္ၿပီး ဟာသေတြ ေႏွာခဲ့ရသလို ေျပာစကားေတြကို နားေထာင္ၿပီး ရယ္ေမာခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။

ဘာတဲ့…စႏၵရားတင္၀င္းလႈိင္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားဆိုရင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ၿပံဳးမိရတာပဲ မဟုတ္လား။ ဘာတဲ့ သူ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားက။ “ခင္ဗ်ားတက္လာမွ ကၽြန္ေတာ္ ေခြးလံုးလံုး ျဖစ္ေနတယ္” ဆိုတဲ့ သူ႔စကားကို ကိုးကားလို႔ မီဒီယာေတြကေတာင္ ေရးၾက သားၾက၊ အဲဒီသတင္းကို လူမႈကြန္ရက္မွာ ေ၀ၾက မွွ်ၾက ရွယ္ၾကနဲ႔ ပြတ္ေလာကို ႐ိုက္လို႔။ ဒီစကားေၾကာင့္ေလလား မသိ။ စႏၵရားဆရာကို ထပ္ဆင့္ အင္တာဗ်ဴးေတြ ေမးၾက ျမန္းၾက ဗ်ဴးၾကနဲ႔ ပြတ္ေလာ႐ိုက္ကုန္ေကာ မဟုတ္လား။ သူ႔စကား အျပည့္အစံုကို သိခ်င္ရင္ လူမႈကြန္ရက္ေပၚမွာ ျပန္ရွာၾကည့္ ၾကဗ်ာ…။ ထပ္နားေထာင္ၿပီး သေဘာေခြ႕ေနမွျဖင့္ ကိုရင္ေမာင္ ရယ္မဆံုးျဖစ္ကုန္ရင္ ေဆာင္းပါးကို အဆံုးသတ္ ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

သူ႔စကားကို မခံသာတဲ့ ျပန္၀န္ဌာန လူေဟာင္းေတြကလည္း ခ်က္ခ်င္းဆုိသလို လူမႈကြန္ရက္ မုခမ်က္ႏွာကေန ရွင္းၾက၊ ေျပာၾကဆုိေတာ့ အေတာ္ေလးပြဲဆူခဲ့တဲ့ကိစၥ။ ေဟာ…ဒါတင္လား မဟုတ္ေနာ္။ ျပန္၀န္ဌာနက ဒီအညၾတ စႏၵရားဆရာကို စိတ္ခုေတာ္ မူျပန္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႔မွာပဲ စတင္ ေတာ္လွန္မႈ ျပဳေတာ့တာပါပဲ။ (အညတရ စႏၵရားဆရာလို႔ သံုးလို႔ တစ္မ်ဳိး မထင္နဲ႔ကြယ္႐ို႕…။ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ ေတာ္လွန္မႈကိစၥ ျဖစ္လာလို႔ အညတရလို႔ သံုးျခင္းသာ မည္၏ဟု မွတ္ယူပါကုန္…) အိတ္ဖြင့္ေပးစာ တစ္ဖံု၊ ဒီလိုစြပ္စြဲမႈနဲ႔ အခုလို ေျပာဆို မႈအေပၚ မမွန္မကန္ ထပ္ဆင့္စြပ္စြဲခ်က္ေတြ လုပ္ေဆာင္သူကို တည္ဆဲဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိၿပီး ျပည္သူ႔ဖြတ္ကလိဒဂၤါးနဲ႔ ထုတ္တဲ့ ႏုိင္ငံပိုင္သတင္းစာႀကီးႏွစ္ေစာင္ကေန ၿခိမ္းသံ၊ ေျခာက္သံ၊ အေျမာက္သံ ေပးလာပါေလေကာ။

ကဲ…တတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ…။ ကိုရင္ေမာင္လည္း တည္ဆဲ ဥပေဒဆုိတာခ်ည္းကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ ေျပာရ ေတာ့မယ္။ အခုကိစၥက ျပန္၀န္ဌာနကို လာမထိနဲ႔…မီးပြင့္သြားမယ္ဆိုတာနဲ႔ မတူေနပါပေကာလား။ ျမန္မာမဆန္ လိုက္တာ။ အခုလုပ္ပံုက သိပ္ကို အေနာက္တိုင္း ဆန္လိုက္တာေနာ္။ ပရိသတ္ႀကီး သိတယ္ မဟုတ္လား။ အေနာက္တိုင္းမွာက ေကာင္းဘြိဳင္စတုိင္ေလ။ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ရင္ ေျခာက္လံုးျပဴးထုတ္ၿပီး ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့ ေကာင္းဘိြဳင္ထံုးစံေလ။ ငါ့လာမထိနဲ႔…ထိလို႔ကေတာ့ လာထား…ဒိုင္းေညာင့္ ဒိုင္းေညာင့္ ဒိုင္းေညာင့္ ပံုစံျဖစ္မ ေနေပဘူးလား။

ကိုရင္ေမာင္ သိထားတဲ့ ယဥ္ေက်းတဲ့ ဒီမုိကေရစီတုိင္းျပည္မွာ အစိုးရဌာနတစ္ခုက စြပ္စြဲခံရရင္ မီဒီယာေတြကို ဖိတ္၊ စြပ္စြဲခံရမႈက မဟုတ္မွန္ေၾကာင္းကို သက္ေသသာဓက အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ္ႏွဲ႔ အညတရစႏၵရားဆရာက ေျပာဆိုမႈအေပၚ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းနဲ႔ မေျဖရွင္းဘဲ ေသနတ္ထုတ္ ေမာင္းျဖဳတ္ ခ်င္တဲ့ ေကာင္းဘြိဳင္စတုိင္ေတြ သံုးလာပါလိမ့္လို႔။ ေအးေလ…အာဏာဆိုတာက ေသနတ္ေျပာင္း၀က လာတယ္ ဆိုတဲ့အတုိင္း ေသနတ္မကိုင္ရတဲ့ ဌာနဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံပိုင္သတင္းစာ ႏွစ္ေစာင္ကို ႏွစ္လံုးျပဴးလို သေဘာထားၿပီး အဲဒီကေန ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္ေလသလားလို႔ ေတြးမိရဲ႕။

ေနာက္ၿပီး ႏွလံုးျပဴးခလုတ္ကိုင္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ခလုတ္ႏွိပ္ဖို႔ ျပင္သူေတြက ဘယ္သူေတြမွန္း မသိ။ စႏၵရားတင္၀င္းလႈိင္သုိ႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာဆိုၿပီး ေျပာသူက ျမန္မာ့အသံႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား ၀န္ထမ္းမ်ားတဲ့၊ စႏၵရား (ဦး) တင္၀င္းလႈိင္၏ မမွန္မကန္ စြပ္စြဲပုတ္ခတ္ေျပာၾကားမႈႏွင့္ ထပ္ဆင့္စြပ္စြဲခ်က္မ်ား လုပ္ေဆာင္ေနၾက သူမ်ားကို တည္ဆဲဥပေဒမ်ားႏွင့္အညီ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဌာန ေျပာေရးဆိုခြင့္ႏွင့္ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႕ဆိုေတာ့ ဘယ္သူေတြတုန္း။ မၾကာေသးခင္က တက္တဲ့ ျပန္၀န္ဌာနရဲ႕ ဒု၀န္ႀကီးက ေ၀မွ်ထားလို႔ ဌာန ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူရယ္လို႔ ကိုရင္ေမာင္ သိထားတာက ေလးဦးရယ္။ ဦးမ်ဳိးျမင့္ေမာင္၊ ဦးျမင့္ေက်ာ္၊ ဦးရဲႏုိင္၊ ဦးေက်ာ္ဇင္သန္႔ ဆိုေတာ့ အဲဒီ ေျပာေရးဆိုခြင့္အဖြဲ႕က ထုတ္ျပန္တာလား…ဒါေတာ့ ကိုရင္ေမာင္ မသိ။ ကိုရင္ေမာင္ သိတာ တစ္ခုတည္းရွိတယ္။ အဲဒါက ၀န္ႀကီးဌာန တစ္ခုမွာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးက အျမင့္ဆံုး မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ဒီကိစၥကို ၀န္ႀကီးက လက္မခံဘဲနဲ႔ေတာ့ မထုတ္ျပန္ဘူးေလ။ ေနာက္ၿပီး ဒီကိစၥ ျဖစ္လာတာကလည္း ၀န္ႀကီးကို အညတရစႏၵရားဆရားက လူျမင္ကြင္း Public ၾကားမွာ ေ၀ဖန္လိုက္လို႔ မဟုတ္ေပလား။

ဒီေနရာမွာ ကိုရင္ေမာင္ ေထာက္ျပခ်င္တာ တစ္ခုေတာ့ ရွိသဗ်။ အဲဒါက ယဥ္ေက်းတဲ့ တိုးတက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတြက လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ေျပာမလား၊ ႏုိင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈ ေျပာမလား။ နာမည္ တပ္ခ်င္တာ တပ္ဗ်ာ။ အဲဒါက အစိုးရ၀န္ႀကီး တစ္ေယာက္က လူၾကားထဲမွာ စြပ္စြဲျပစ္တင္ခံရတယ္၊ အပုပ္ခ် တိုက္ခိုက္ခံရတယ္ဆိုရင္  တရား၀င္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၿပီး ရွင္းၾကတဲ့ အေလ့အထေကာင္းတစ္ခုပါ။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ကိုယ့္ဘက္က မွန္ကန္ေၾကာင္းကိုျဖင့္ အခ်က္နဲ႔ အလက္နဲ႔ ရွင္း၊ ၿပီးရင္ စြပ္စြြဲသူကို အေရးယူမယ့္အေၾကာင္း မီဒီယာကို ေခါင္းေလာင္းထိုးရမွာ မဟုတ္ေပလား။ ဒါမွလည္း ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အဓိကအားသာခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာမည္ မဟုတ္ေပေလာ။ အခုေတာ့ ေကာင္းဘြိဳင္စတုိင္ ေသနတ္ထုတ္ မင္းမလႈပ္နဲ႔ဆိုတဲ့ လုပ္ပံုက ဒီမုိကေရစီေခတ္ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ မရွိတဲ့ ပံုစံလို႔ပဲ ကိုရင္ေမာင္ေတာ့ ျမင္မိသဗ်ာ။

အခုေတာ့ ဒီလို မဟုတ္ပါဘဲ … ဆိုၿပီး ကိုရင္ေမာင္တုိ႔ ငိုခ်င္းခ်ရမယ့္အကြက္။ ဘာလို႔လဲ သိလား။ အညၾတ စႏၵရားဆရာရဲ႕ ေျပာဆိုမႈကို လူမႈကြန္ရက္တင္မက မီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပေနမႈေတြနဲ႔ ဆက္စပ္လို႔ သက္ဆုိင္သူ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား တည္ဆဲဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဆိုေတာ့ လန္႔ရတယ္၊ ေၾကာက္ရတယ္၊ ငိုရ မယ္ေလ။ အခန္႔မသင့္ရင္ျဖင့္ မီဒီယာေတြလည္း တည္ဆဲဥပေဒဆိုတာခ်ည္းနဲ႔ ၿငိမွာေလ။ အရင့္အရင္ ေခတ္ကလည္း ေသနတ္ထုတ္ ေကာင္းဘြိဳင္လုပ္တဲ့ အေလ့အထေတြေၾကာင့္ မီဒီယာေတြ သင္းသပ္ခံရဖူးတဲ့ သာဓကေတြကလည္း မနည္းကိုး။  ထားေတာ့။

ကိုရင္ေမာင္ အဓိက ေထာက္ျပခ်င္တာက ဘယ္သူမွားသည္၊ မွန္သည္ မဟုတ္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း လြဲတာေလး ကိုပါ။ ကိုရင္ေမာင္တို႔ လိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈေကာင္းေတြ ျဖစ္ထြန္းေရးပါလို႔။ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာရင္ ငါဟဲ့…လုပ္လိုက္မဟဲ့နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္သလိုလို ႀကိမ္းေမာင္းသလိုလို လုပ္တတ္တဲ့ အာဏာရွင္ေခတ္၊ စစ္အစုိးရေခတ္ကို လြန္လို႔ ဒီမိုကေရစီေခတ္ကုိ စတင္လွမ္းေနပါၿပီလို႔ လက္ရွိ တုိင္းျပည္အုပ္ ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူအေပါင္းက တေၾကာ္ေၾကာ္နဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားၿပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့လို႔ အညတရ စႏၵရားရဲ႕ ျပန္၀န္ ကို ေျပာဆိုမႈကိစၥမွာ အာဏာရွိတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနဘက္က ေကာင္းဘြိဳင္ဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္တာေတာ့ မျဖစ္သင့္ေပဘူးလို႔ သေဘာ႐ိုးနဲ႔ ေထာက္ျပပါရေစ။

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ပါမယ္လို႔ ျပန္၀န္ဌာနရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြမွာ ပါရွိေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၿပီးမွ ဒီထုတ္္ျပန္ခ်က္ကို ထုတ္ျခင္းက ပိုၿပီး သင့္ေတာ္သလို ဒီမိုကေရစီအေလ့အထ ေကာင္းေတြ စတင္ က်င့္သံုးရာလည္း ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ထစ္ခနဲရွိ အစြယ္ၿဖဲျပတဲ့ေခတ္က ကုန္ၿပီလို႔ပဲ ေျပာပါ ရေစ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ အေရးအေၾကာင္းရွိတုိင္း အစြယ္ၿဖဲျပ၊ ေသနတ္ထုတ္ျပ လုပ္ေနရင္ျဖင့္ ယေန႔ေခတ္က အမ်ားေမွ်ာ္္လင့္သလို ဒီမိုကေရစီေခတ္ မဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသထူလိုက္ျခင္းသည့္ မွတ္တမ္း၀င္သြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ကိုရင္ေမာင္က ဒီမိုကေရစီအက်ဳိးေမွ်ာ္လို႔ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။

ထြဏ္းေမာင္

(ယခု ေဆာင္းပါးအား ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Tuesday, March 27, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

ၿငိမ္းစုစီက ၂၀၂၀ အတြက္ဆိုရင္…

ၿငိမ္းစုစီ ဥပေဒၾကမ္းကို အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္မွာ အတည္ျပဳလုိက္ၿပီးသကာလ NLD အစိုးရရဲ႕ သေဘာထားကုိ သိခ်င္သူေတြ တိုးလာပါတယ္။ စစ္အစိုးရနဲ႔ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း တက္လာတဲ့ အရပ္၀တ္လဲ အစိုးရလက္ထက္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ NLD အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း ဆႏၵျပမႈေတြ ရွိခဲ့တာ အားလံုးလည္း အသိပါ။ ဒါေပမဲ့ NLD ပါတီ ၂၀၁၅ မွာ အာဏာရလာၿပီး အခုအခ်ိန္္က်မွ ၿငိမ္းစုစီဥပေဒနဲ႔ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ကန္႔သတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ဒီမိုလိုလားသူေတြက ႏႈတ္ေခါင္း႐ႈံ႕ကုန္ၾကပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ထဲက NLD အမတ္အခ်ဳိ႕ေတာင္ ထကန္႔ကြက္တဲ့အထိ ျပင္းထန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း NLD အမတ္ အမ်ားစုကဲတဲ့ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကေတာ့ ဒါကို အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျပည္သူ႔လိုလားမႈေတြ၊ ဆႏၵျပမႈေတြကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ NLD က ဘာလို႔ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ ထုတ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္ခ်င္ရတာလဲ၊ ဒါဟာ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္ကို အာဏာနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္တာပဲ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေတြးေတာ ေရးၾက၊ သားၾက၊ ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ ေ၀ဖန္ၾကနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေနာက္ကြယ္မွာ လက္မဲႀကီး ရွိတယ္၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံမႈေတြ လုပ္ၿပီး မတည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္မႈေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ရွင္းခ်က္ထုတ္မႈေတြကလည္း ပလံုစီေနပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ၿငိမ္းစုစီဟာ လာမယ့္ ၂၀၂၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ NLD ရဲ႕ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်က္လို႔ သံုးသပ္မယ္ဆိုရင္ သံုးသပ္လို႔ ရပါတယ္။ NLD ပါတီရဲ႕ အတြင္းစည္း ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ အတြင္း စကားေတြအရ အခုလို လုပ္တာဟာ အခုကေန ၂၀၂၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ၾကားကာလအတြင္း ေနာက္ကြယ္က လက္မဲႀကီးေတြ ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက ပိုမိုျပင္းထန္လာမွာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

ေနာက္ကြယ္က လက္မဲႀကီးဆုိတာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က အစိုးရျဖစ္ခဲ့ၿပီး အခုအခ်ိန္မွာ အတိုက္အခံ ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီပါပဲ။ သူတို႔တင္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီနဲ႔ ေပၚတင္တဖံု၊ တိုးတုိးတစ္နည္း လက္ခ်င္းခ်ိတ္ထားတဲ့ တျခားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြလည္း ပါပါေသးတယ္။

ၿငိမ္းစုစီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လု႔ိ ႏုိင္ငံေရးစိတ္၀င္စားသူေတြကေကာ သေဘာမေတြ႕ၾကတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုရွိတာကေတာ့ NLD ကို ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မရဘူးဆုိတဲ့အခ်က္ပါ။ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္ ကေန ၂၀၁၅ မတိုင္ခင္ကာလအထိ ဘက္ေပါင္းစံုကေန ဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ၾကားထဲက ၂၀၁၅ အလြန္ကာလ အစုိးရဖြဲ႕လာႏုိင္တဲ့ ပါတီဆိုတာပါပဲ။ စစ္တပ္က ေျပာင္းလဲျခင္လို႔၊ အေလ်ာ့ေပးလို႔ဆိုတဲ့စကားေတြက အေတြးတိမ္ေစပါတယ္။
NLD အစိုးရ ျဖစ္လာသည္။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအရ မေအာင္ျမင္သည့္ အစိုးရ။ ႏိုင္ငံေရးျဖင့့္ တက္လာသည့္ အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရေတာ့ ေအာင္ျမင္သည္။ ေသနတ္သံမထြက္ ေသြးစက္ ေျမမက်ဘဲ အရပ္သားအစိုးရ တက္လာသည္။ NLD ကို ဒီ့ထက္ ေမွ်ာ္လင့္မိျခင္းကသာလွ်င္ ကိုရင္ေမာင္တုိ႔ရဲ႕ အမွွား။ NLD သည္ ႏုိင္ငံေရး အစိုးရျဖစ္သည့္အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအပိုင္းမွာ အားနည္းသည္။ တစ္ခုပဲ ရွိသည္။ ၀န္မခံျခင္းသာ...
NLD အစိုးရ ျဖစ္လာသည္။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအရ မေအာင္ျမင္သည့္ အစိုးရ။ ႏိုင္ငံေရးျဖင့့္ တက္လာသည့္ အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရေတာ့ ေအာင္ျမင္သည္။ ေသနတ္သံမထြက္ ေသြးစက္ ေျမမက်ဘဲ အရပ္သားအစိုးရ တက္လာသည္။ NLD ကို ဒီ့ထက္ ေမွ်ာ္လင့္မိျခင္းကသာလွ်င္ ကိုရင္ေမာင္တုိ႔ရဲ႕ အမွွား။ NLD သည္ ႏုိင္ငံေရး အစိုးရျဖစ္သည့္အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအပိုင္းမွာ အားနည္းသည္။ တစ္ခုပဲ ရွိသည္။ ၀န္မခံျခင္းသာ။ လတ္တေလာ NLD သည္ ဦးစားေပးလုပ္ရပ္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးက႑မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စသည့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္သာ အာ႐ံုစိုက္ေနသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရွိမွ တိုး တက္မည္ဆိုတဲ့ အယူအဆကိုပင္လွ်င္ စီးပြားေရးမူ၀ါဒထဲ ဆြဲသြင္းထားတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္သည္။ ကိုရင္ေမင္ ေျပာလိုျခင္းကေတာ့ တစ္ခုတည္းပါ။ NLD သည္ ႏုိင္ငံေရးအစိုးရျဖစ္သည္။ စီးပြားေရး အစိုးရ မဟုတ္။ ထုိ႔အ တြက္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အေတြ႕အႀကံဳရွိသည့္ အစိုးရျဖစ္သည္လုိ႔ ဆိုလိုျခင္း သာ ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ၿငိမ္းစုစီကို ျပန္သြားၾကရေအာင္။

ေနာက္ကြယ္က လက္မဲႀကီးေတြ ႀကံ့စည္ေနၾကတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက ဘယ္ေလာက္ အထိေတာင္ ရွိလာႏုိင္လုိ႔ သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ လက္စြဲကိုင္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ကို NLD က မိမိဘာသာ ကန္႔သတ္လိုက္တာလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ပါတီအျပင္ အစိုးရအဖြဲ႕ကိုပါ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံရဲ႕ ေျပာသံ၊ ဆိုသံ၊ က်ဴးရင့္သံေတြက တိတ္ဆိတ္လို႔ ေနပါတယ္။ သံတမန္ဆန္တဲ့ အၿပံဳး၊ ႏိုင္ငံေရးဆန္တဲ့ မ်က္လံုးအ ၾကည့္ေတြ ေပ်ာက္ေနပါၿပီ။

တစ္ခုပဲ ေျဖေတြးစရာရွိသည္။ လာမည့္ ၂၀၂၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ကာလ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တဲ့ မတည္ၿငိမ္မႈ ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဆိုတာတစ္ခုတည္းပါပဲ။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ကာလ လူႀကိဳက္ မ်ားေသာ ပံုစံျဖစ္တဲ့ လူမ်ဳိးစုဆိုင္ရာ ယံုၾကည္မႈေတြ၊ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒေတြနဲ႔ ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္ကို အေျခခံႏုိင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက NLD အတြက္ေတာ့ စိတ္ပူစရာပါပဲ။ ျပည္တြင္းဖိအားတင္မက ျပည္ပဖိအားနဲ႔ပါ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ NLD အစိုးရအတြက္ အခက္ေတြ႕ေစမယ့္ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ေနသားတက် မရွိေသးတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုမွာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ အမ်ဳိးသားေရးေတြကို တံဆိပ္ကပ္ၿပီး ဆႏၵျပမႈေတြ လုပ္၊ တစ္ဖက္ကလည္း တရား၀င္လမ္းေၾကာင္းအရ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္လာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆင္ျမဴရယ္ ဟယ္လ္လင္တန္ရဲ႕ စကားကို ငွားသံုးရရင္ “အေနာက္မွာ ပညာသင္၊ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ထိပ္တန္းလူတန္းစားေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ ဒီနည္းက အလုပ္ျဖစ္၊ လူႀကိဳက္မ်ား၊ ထိေရာက္မႈလည္း ရွိတယ္” ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။
အစိုးရပ်က္ကြက္မႈက ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ အခြင့္အေရး ပိုရလာေစသလို အဖြဲ႕အစည္းကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ၿပီး ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္လိုသူေတြက လည္း မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ျဖစ္လာေန...
NLD အစိုးရသည္ “ျပည္သူႏွင့္အတူ” ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္ကာ လူထုႏွင့္ ေ၀းလာေနသည္။ လူထုအတြက္ လုပ္ေပးရမည့္ တာ၀န္ေတြကို ပ်က္ကြက္ေနသည္။ အစုိးရ ယႏၱယားက ျဖည့္ဆည္းေပးရမည့္ ကြက္လပ္ေတြကို လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ အမ်ဳိးသားေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြက ျဖည့္ ဆည္းေပးေနၾကသည္။ ျဖည့္ဆည္းေပးမႈက မ်ဳိးစံုသည္။ ေဆး႐ံုေဆးခန္း၊ မူႀကိဳနဲ႔ စာသင္ေက်ာင္း၊ လူအို႐ံု၊ ေဘးအႏၱရာယ္ က်ေရာက္္ခ်ိန္မွာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ စီးပြားပ်က္ခ်ိန္မွာ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ အျပင္ စိတ္ပိုင္း ဆုိင္ရာ သက္သာရာရမႈေတြအထိ ျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္။ အစိုးရပ်က္ကြက္မႈက ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ အခြင့္အေရး ပိုရလာေစသလို အဖြဲ႕အစည္းကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ၿပီး ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္လိုသူေတြက လည္း မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ျဖစ္လာေနပါတယ္။

လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတစ္စုက အာဏာသက္ရွည္ေရးနဲ႔ သူတုိ႔ အသက္႐ႈေခ်ာင္ေရးအတြက္ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ဥပေဒေအာက္ကို ေခါင္းလွ်ဳိ၀င္သြားတဲ့ NLD နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႀကီးၾကပါတယ္။ ႀကီးရေကာင္း လားဆိုၿပီး အျပစ္တင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့လည္း တင္ၾကပါေစ။ တကယ္ေတာ့ NLD အစိုးရ ျဖစ္လာတာဟာ NLD ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ လူထူရဲ႕ တြန္းအားေၾကာင့္သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို စိတ္ႏွလံုး သြင္းေစခ်င္ပါတယ္။

အထက္မွာဆိုခဲ့သလို ဘယ္အစိုးရတက္တက္ လူထုလက္နက္ျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းစုစီ ဥပေဒကို ကန္႔သတ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ ထည့္သြင္းၿပီး ျပ႒ာန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းသည္ မေလ်ာ္ကန္ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ေျခဥေအာက္မွာ လူထု လက္နက္က လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဟိုဥပေဒနဲ႔ ကန္႔သတ္ခံရ၊ ဒီဥပေဒနဲ႔ ကန္႔သတ္ခံရနဲ႔ ရတဲ့အေပါက္က တိုးၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနၾကတာပါ။ တခ်ဳိ႕ ဆႏၵေဖာ္ ထုတ္မႈေတြဆုိရင္ NLD ကိုယ္တိုင္က လုပ္ေဆာင္ပါမယ္လုိ႔ ကတိေပးထားတဲ့ ေျခဥျပင္ဆင္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေတြပါ။ တခ်ဳိ႕ေသာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈေတြဟာ လူထုက ဖိႏွိပ္ခံရလို႔၊ ဂုတ္္ေသြးစုပ္ခံရလို႔၊ မခံႏုိင္ေတာ့လို႔ လမ္းေပၚတက္ရတဲ့ ေျမယာသိမ္းမႈေတြလိုမ်ဳိး ဖိႏွိပ္မႈေတြေၾကာင့္ပါ။ ဆႏၵျပပြဲတိုင္းကေတာ့ ေနာက္ကြယ္က လက္မဲႀကီးေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ပဲလို႔ သံုးသပ္လို႔ မရပါဘူး။

ဒီျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ အေျဖရွာပါ၊ ၂၀၂၀ မတုိင္ေသးမီ ကာလအတြင္း ဗဟာဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္ၿပီး လုပ္ကိုင္ပါ၊ ျပင္ဆင္ၾကပါ။ လိုအပ္ရင္ ဒါေတြကို ကန္႔သတ္ႏုိင္မယ့္ ဥပေဒေတြ အသစ္ျပ႒ာန္းပါ။ ၂၀၂၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ ကာလ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ မတည္ၿငိမ္မႈေလာက္ကို ထည့္မတြက္ဘဲ ေရရွည္အတြက္ ထည့္တြက္ၿပီး ဥပေဒကို ျပ႒ာန္းၾကပါလုိ႔ တိုက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။

ထြဏ္းေမာင္ (ေအာက္ခ်င္းသစၥာ သတင္းေအဂ်င္စီ)
Read More

Monday, March 26, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

ႏိုင္ရာ လွည့္ေထာင္း႐ံုျဖင့္ ပီျပင္လာမည့္ မဟုတ္သည့္ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး

ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္က မင္းတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ေနျပည္ေတာ္မွာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေပါင္းစပ္ညွိႏႈိင္းေရး ညီလာခံ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ေခါင္းစဥ္မို႔လားမသိ။ သက္ဆိုင္ရာအလိုက္ တက္ၾကသူေတြ အမ်ားစုက တရားေရးဘက္က လူေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာ အဖဲြ႕အစည္းက လူေတြ။ ဒါ့ထက္ အေရးႀကီးတာက အဲဒီမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံရဲ႕ မိန္႔ခြန္း။ ညီလာခံ ျပဳလုပ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာပဲ အစိုးရအာေဘာ္ သတင္းစာမွာ ဒီမိန္႔ခြန္းကို အစအဆံုး ထည့္သြင္းေပးထားလို႔ အေသးစိတ္ေတာ့ ရွင္းျပမေနေတာ့ပါဘူး။

ဒီမိန္႔ခြန္းထဲမွာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးရဲ႕ အေရးပါပံုေတြကို ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေျပာထားသလို “တရားဥပေဒ စိုးမုိးေရးရွိမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲႏုိင္မယ္။ တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈတင္မက ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အေျခခံျဖစ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားရပ္ေတြကို အစိုးရအာေဘာ္ သတင္းစာမွာလည္း စာလံုးမဲႀကီးေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ “တရားမွ်တမႈ ရရွိေရးအတြက္ တရားစီရင္ေရးစနစ္နဲ႔ တရား႐ံုးေတြဟာ အားေကာင္းခိုင္မာဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္ တရားမွ်တေရးက႑မွာ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသူေတြအေပၚ ျပည္သူရဲ႕ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈ က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ အဂတိလိုက္စားမႈေတြ၊ ဥပေဒကို လိုရာဆြဲၿပီး ကိုယ္က်ဳိး ရွာမႈေတြ၊ တရားမွ်တမႈကို ဘက္လိုက္မႈကင္းစြာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္ဆိုတ့ မူဘေဘာ ပ်က္ယြင္းတာေတြ၊ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ နည္းပါးတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္” ဆိုသလို “တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမွာ အဓိက အဟန္႔အတားျဖစ္ေနတဲ့ အဂတိ လိုက္စားမႈကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဆိုတာမ်ဳိးကိုလည္း အက်ယ္ တ၀င့္ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

အစိုးရအာေဘာ္ သတင္းစာ ႏွစ္မ်က္ႏွာ ေပးထားရတဲ့ ဒီမိန္႔ခြန္းရွည္ႀကီးထဲမွာ တရားေရးဌာနအေၾကာင္းကို ဦးတည္ ေျပာသြားေပမယ့္ တရားေရးနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ျပည္ထဲေရးလက္ေအာက္က ရဲတပ္ဖြဲ႕ေတြကိစၥကေတာ့  မွတ္မွတ္သားသားအရဆိုရင္ သံုး၊ ေလးပိုဒ္ေလာက္သာ ေျပာဆိုထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

“တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိးကို ပိုမိုသယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၿပီး ျပည္သူက ယံုၾကည္ကိုးစားထိုက္တဲ့ စြမ္းရည္ထက္ျမက္တဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ျဖစ္ေပၚေရး ဟာလည္း အလြန္အေရးႀကီးလွပါတယ္။ အထက္အဖြဲ႕အစည္းေတြဆီ တင္ျပတုိင္တန္းခ်က္အမ်ားစုဟာ ရဲတပ္ဖြဲ႕နဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ကိစၥေတြလည္း ပါပါ တယ္” ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ဒါ့အျပင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို စြမ္းရည္ေတြ တင္ရမယ္၊ သင္တန္းေပးရမယ္၊ လူထုနဲ႔ ပိုၿပီး သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနရမယ္ဆိုတဲ့ သာမန္ ညီလာခံသံုး စကားရပ္ေတြပါပဲ။
တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တရားစီရင္ေရးဌာနသည္ အျပစ္ ရွိသူအား က်ဴးလြန္သည့္ ျပစ္ဒဏ္အေလ်ာက္ မွန္ကန္စြာ တရားစီရင္ႏုိင္ေရးအျပင္ ဘာမွ မပိုပါ။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ သူမ်ားကို တရားသူႀကီး ေရွ႕ အေရာက္ပို႔ႏုိင္ေရးမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔၏ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသူတို႔ တာ၀န္ ေက်မွသာလွ်င္...
ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တရားစီရင္ေရးဌာနသည္ အျပစ္ ရွိသူအား က်ဴးလြန္သည့္ ျပစ္ဒဏ္အေလ်ာက္ မွန္ကန္စြာ တရားစီရင္ႏုိင္ေရးအျပင္ ဘာမွ မပိုပါ။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ သူမ်ားကို တရားသူႀကီး ေရွ႕ အေရာက္ပို႔ႏုိင္ေရးမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔၏ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသူတို႔ တာ၀န္ ေက်မွသာလွ်င္ တရားေရး၀န္ထမ္းတုိ႔ အလုပ္စလုပ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တရားတေဘာင္ ျဖစ္ဖူးသူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ အမႈအခင္း တစ္ခုျဖစ္ရင္ ကာယကံရွင္ဟာ ေရွ႕ေနနဲ႔ အရင္ေတြ႕ရတာ မဟုတ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားနဲ႔သာ စတင္ေတြ႕ဆံုရပါတ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္ဟာ ေရွ႕ေနတို႔အတြက္ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္က ဒီလို ဒီလို မွတ္ခ်က္ေပးလွ်င္ ေရွ႕ေနက ဒီလို ဒီလို ပုဒ္မျဖင့္ အမႈ တင္ၿပီး ဟိုလို ဟိုလုိ မွတ္ခ်က္ေပးလွ်င္ ေရွ႕ေနက ဟိုလို ဟိုလို ပုဒ္မျဖင့္ အမႈတင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလို ဟိုလို ပုဒ္မျဖင့္ ေရွ႕ေနက ပုဒ္မတင္ေစလိုလွ်င္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြသာ ခ်ဥ္းကပ္ၾကရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြလည္း မၾကာခဏ ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ျမင္သာေအာင္ ဥပမာ တစ္ခု ေပးလိုပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးေရာင္း၀ယ္သူတစ္ဦးကို ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးက ဖမ္းမိတဲ့အခါ ဖမ္းမိတဲ့ အေရအတြက္ အနည္းအမ်ား အေပၚ လိုက္ၿပီး တရားသူႀကီးက မည္သည့္ပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲဆိုရမလဲဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ရပါတယ္။ ဒီ အေရအတြက္ အနည္းအမ်ားကို အတည္ျပဳေပးရသူက ဖမ္းဆီးသူ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ျပစ္ဒဏ္နည္းတဲ့ပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲခံလိုသူေတြက မိမိကို ဖမ္းဆီးတဲ့ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ဆီကို ခ်ဥ္းကပ္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွတစ္ဆင့္ ပုဒ္မတပ္ တရားစြဲမယ့္ တရားေရး၀န္ထမ္းကို ခ်ဥ္းကပ္ရပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ အခရာ သည္ ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးထက္ အဓိကက်သည့္ မႈခင္းက်ဆင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း တင္ျပပါရေစ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ကိန္းဂဏန္းေတြအရ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္အင္အားႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည့္ ျပည္သူအေရအ တြက္မွာ မမွ်မတ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပည္ထဲေရး ဒု၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။ လူဦးေရ ၅၁ ဒသမ ၄ သန္းအတြက္ ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္အင္အားက ၇၆,၉၆၄ ပဲ ရွိပါတယ္ဆိုၿပီး။ ကုလသမဂၢရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္အရဆိုရင္ လူတစ္သိန္းအတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္အင္အားက ၂၂၂ ဦး ရွိသင့္ၿပီး အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကေတာ့ ရဲနဲ႔ လူ အခ်ဳိးဟာ ၁း၄၀၀ ရွိသင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အခ်ဳိးကေတာ့ တျခားေသာ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ အမ်ားႀကီး နိမ့္ေနတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ ဒီအခ်ဳိးထဲမွာ ဟို၀န္ႀကီး လမ္းေၾကာင္း၊ ဒီ၀န္လမ္းေၾကာင္း၊ ဟိုအစိုးရ႐ံုး၊ ဒီအစိုးရ႐ံုးအတြက္ဆိုၿပီး လံုၿခံဳေရး ယူထားၾကရတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္အင္အား မပါေသးပါဘူး။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ရဲနဲ႔ ျပည္သူအခ်ဳိးဟာ ရဲတစ္ဦးကို ပ်မ္းမွ် လူဦးေရ ၁၀၀၀ ကေန ၁၂၀၀ ရွိေနၿပီး ဒဂံုအေရွ႕ပိုင္းမွာ ၁း၂၂၀၀၊ ေျမာက္ဒဂံုမွာ ၁း၁၇၀၀၊ မရမ္းကုန္းမွာ ၁း၁၁၉၀၊ လႈိင္မွာ ၁း၁၁၀၀၊ ေက်ာက္တန္းမွာ ၁း၁၇၀၀၊ တိုက္ႀကီးမွာ ၁း၁၀၈၄၊ ဗိုလ္တေထာင္မွာ ၁း၅၆၇၊ ပုဇြန္ေတာင္မွာ ၁း၇၀၀၊ ကမာရြတ္မွာ ၁း၈၀၃၊ ေမွာ္ဘီမွာ ၁း၂၁၃၀၊ သန္လ်င္မွာ ၁း၁၇၀၀ နဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းမွာ ၁း၁၀၀၇ ရွိတယ္လို႔ ရန္ကုန္တုိင္းလႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးရန္ေအာင္က မီဒီယာေတြကို ေျဖၾကားဖူးပါတယ္။

ဒီကိန္းဂဏန္းေတြကို ရွင္းျပရတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မႈခင္းေတြ ျဖစ္ပြားရျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းဟာ ေစာင့္ေရွာက္ခံ ျပည္သူဦးေရနဲ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ၀င္အေရအတြက္ မမွ်တျခင္းပါ။ တရား႐ံုးေပၚထုိင္ အလုပ္လုပ္ၾကရတဲ့ တရားေရး၀န္ထမ္းေတြဟာ ေျမျပင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ကိစၥေတြအေပၚ တာ၀န္ရွိသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း တာ၀န္ရွိသူေတြက ေျမျပင္ေပၚမွာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြကို ဖမ္းဆီးၿပီး တရား႐ံုးပို႔ရတဲ့ ရဲ၀န္ထမ္းေတြပါ။ တေန႔ တျခား မ်ားျပားလာတဲ့ မႈခင္းေတြဟာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ မလံုေလာက္တာနဲ႔ ဆက္စပ္ေနၿပီး တရားေရး၀န္ထမ္းေတြနဲ႔က တိုက္႐ိုက္ မဆက္ စပ္ပါဘူး။ (ျပစ္ဒဏ္ခ်ေပးလိုက္ရင္ အက်င့္ေတြ ျပင္ကုန္မယ္လုိ႔ ထင္ထားသေရြ႕ေတာ့ မွားၿမဲ မွားေနဦးမွာပါပဲ။) ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းသိမ္းေပးမယ့္ ၀န္ထမ္းနည္းရင္ မႈခင္းမ်ားလာတာက သဘာ၀ပါပဲ။ ဒီေတာ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဆိုတဲ့ေနရာမွာ အေရးႀကီးတာက မႈခင္းေတြကို ေဖာ္ထုတ္အေရးယူ တားဆီးေပးရမယ့္ ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြက က႑က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။
ကဲ…အစကို ျပန္ေကာက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။

ဒါေပမဲ့လည္း မၾကာေသးခင္က လုပ္သြားတဲ့ တရားမွ်တမႈဆုိင္ရာ ေပါင္းစပ္ညွိႏႈိင္းေရးမွာ တရားဥပေဒေတြက ပြင့္လင္းျမင္သာရမယ္၊ ဘက္လိုက္မႈကင္းရမယ္၊  ခြဲျခားမႈမရွိေစရဘူး၊ တာ၀န္ယူမႈ တာ၀န္ခံမႈရွိရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ ျပစ္မႈက်ဆင္းေရးထက္ ျဖစ္လာရင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္နဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ခ်ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ၾကဆိုတဲ့ ပံုစံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ 

ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာ တစ္ခုသာ ရွိသည္။ တရားေရးမ႑ိဳင္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ ကြဲျပားမႈ ျဖစ္သည္။ တရားေရး၀န္ထမ္းသည္ တရားေရးမ႑ိဳင္ေအာက္တြင္ ရွိကာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔သည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ေအာက္ တြင္ ရွိသည္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ေအာက္တြင္ ရွိရမည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕သည္ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္တြင္ ရွိေနသည္။ ေျခ/ဥအရ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ အစိုးရ (အုပ္ခ်ဳပ္ေရး) ေအာက္တြင္ ရွိသည္ဟု ျပ႒ာန္းထားေသာ္ျငားလည္း ယင္း၀န္ႀကီးဌာနသည္ တပ္မေတာ္လက္ေအာက္တြင္သာ ရွိသည္။ ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္တို႔ ေျပာင္းလဲေစလိုလွ်င္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနမွတစ္ဆင့္ တပ္မေတာ္သို႔ ေျပာရ ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ မႈခင္းေတြ ထပ္တိုးလာလုိ႔ မလံုၿခံဳတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ တပ္မေတာ္ကို ေျပာပါ၊ ဆိုပါ၊ လုပ္ခုိင္းပါ။ မထိခလုတ္ ထိခလုတ္ လုပ္ေန႐ံုနဲ႔ မႈခင္းေတြ မက်ဆင္းသြားပါဘူး။

တရားေရး ၀န္ထမ္းေတြကိုလည္း ဟိုလိုလုပ္ပါ၊ ဒီလိုလုပ္ပါ လွည့္ေထာင္း႐ံုေနနဲ႔လည္း တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ဆိုတာက လက္လွမ္းေ၀းပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီျဖစ္စဥ္တစ္ခုမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူေတြ အားလံုးကို တိုက္တြန္းပါ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ လူထုအတြက္ အမုန္းခံရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာမွ အမုန္းမခံဘူးဆုိရင္ျဖင့္ ျပည္သူ႔ အမုန္းကိုသာ ခံၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(ယခုေဆာင္းပါးအား ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Sunday, March 25, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

အစုိးရပိုင္ သတင္းစာကို ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးပါ…

အစိုးရပိုင္ သတင္းစာကို ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးပါလို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ဘာတုန္းဟလို႔ အာေမဋိတ္ေတာ့ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါ့။ ဘာ့ဇာေၾကာင့္ ဒီစကား ေျပာရတယ္ဆိုတာ ကိုရင္ေမာင့္ဆီမွာ အေျဖရွိရဲ႕။ မၾကာေသးခင္ကပဲ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုး ျပည္နယ္ အစိုးရက ျပည္သူပိုင္ဘက္ဂ်က္ေငြနဲ႔ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ေၾကာင္း ျပဖုိ႔ တစ္လတစ္ႀကိမ္ထုတ္ သတင္းလႊာႀကီး ထြက္လာၿပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုရင္ေမာင္က ေျပာတာ။ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမွာ ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးပါလို႔။

နားမရွင္းေသးဘူး ထင္တယ္။ ကဲ…ထပ္ေျပာျပမယ္။

အခုက ျပည္သူနဲ႔အတူဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရေခတ္ေလ။ ဒါေပသိ ႏုိင္ငံပိုင္ အစိုးရသတင္းစာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ မရေသးဘူးေလ။ ေနျပည္ေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူေတြ ကိစၥ ေရွ႕တန္းတင္ရ၊ အတိုင္းတိုင္း အျပည္ျပည္က ဖိအားေတြကုိ လြန္ဆန္ဖုိ႔ ျမန္မာျပည္ ေနာက္ဖ်ားကိစၥ ဦးစားေပးရနဲ႔ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရ ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သတင္းစာမွာ ေဖ်ာက္ေတာက္ေဖ်ာက္ေတာက္ပဲ ပါတယ္ မဟုတ္ေပလား။ မဟုတ္ဘူးလို႔ ျငင္းမလား၊ ျငင္းလို႔ ရတယ္ဗ်ာ။ ေနျပည္ေတာ္၊ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးနဲ႔ ျပန္၀န္ဌာန သတင္းေတြက လြဲလို႔ ဘယ္သတင္းေတြမ်ား တခုတ္တရ ပါဘူးသတုန္းလို႔ ေမးရင္ အေျဖ ခက္ကုန္မွာစိုးလို႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္သတင္းေလး တစ္မ်က္ႏွာ၊ အတုိင္းတုိင္း အျပည္ျပည္က ျပည္သူေတြ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ခရီးသြားၾကတာက ႏွစ္မ်က္ႏွာ၊ မႈခင္းသတင္း တစ္မ်က္ႏွာေက်ာ္နဲ႔ခ်ည္း လည္ပတ္ေနတာ မဟုတ္ေပလား။

ဒါနဲ႔ ၾကားျဖတ္ေျပာရဦးမယ္။ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာလို႔ ေခၚမယ့္အစား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတင္းစာလို႔ေတာင္ ေခၚရေတာ့မတတ္ပဲ။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လူႀကီးမင္းမ်ား လႈပ္ရွားမႈက ပိုမ်ားေနေတာ့ တျခားတျခားေသာ တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္အဆင့္ သတင္းဆိုရင္ ျပန္/ဆက္က ပို႔တဲ့ သတင္းေလးေလာက္သာ ပါတာ မဟုတ္ေပလား။

ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္ခ်ဳပ္ လုပ္သူေတြက ကိုယ္ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆုိတာ သိဖုိ႔အေရးက တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရ ေတြအတြက္ ေခါင္းခဲစရာ ရွိလာေပၿပီေလ။ ဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတင္းစာေတြမွာ မေဖာ္ျပတဲ့ မိမိတို႔ လုပ္ရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔က လမ္းေၾကာင္း ေဖာက္ရၿပီေလ။ ဒီေတာ့ ျပည္နယ္အဆင့္ သတင္းလႊာဆိုၿပီး တစ္လ တစ္ႀကိမ္ စထုတ္လာၿပီ မဟုတ္ေပလား။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြက ဟိုးဟိုးအရင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္က လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ တူကုန္လာၿပီလို႔ဆိုရင္ ေဒါင္းေတြ ၀ိုင္းခႊတ္လို႔ ကိုရင္ေမာင္ေတာ့ အေမႊးကၽြတ္ကိန္း ဆုိက္ေတာ့မယ္။

တစ္ေခတ္တစ္ခါက အစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြကို ထံုးစံအတိုင္း ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကပဲ ကိုင္တြယ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္ေပလား။ ျပန္၀န္ေဟ့ ဆိုရင္ က်န္တဲ့ အဆင့္တူ ၀န္ႀကီးေတြေတာင္ ေၾကာက္ရ လန္႔ရ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။  လူေကာင္ကသာ ခပ္ေသးေသး၊ ပါ၀ါကေတာ့ မေသးဘူးဆိုတဲ့ ျပန္၀န္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြ ဖြဲ႕ႏြဲ႔လို႔ ဟိန္းေဟာက္ခံရ၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ မ်က္ရည္က်ျပလုိ႔ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သူႀကီေလ။ ဒါေပသိ ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီးက ၀န္္ႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္အလုပ္လုပ္ သူ႔လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ့ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပမွ မင္းတရားႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳတာမို႔ ၀န္ႀကီးခ်င္း တူရင္ေတာင္ လူယံုေတာ္မို႔ တစ္ဆင့္ျမင့္တဲ့ ၀န္ႀကီး။
ဘာေတြဘဲ လုပ္လုပ္ မင္းတရားႀကီး သိဖုိ႔က အေရးႀကီးတဲ့ေခတ္မွာ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး ပါခ်င္လား “လူျပတ္၀န္ႀကီးကို ဖား” ဆိုၿပီးေတာင္ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ ေျပာခံရ၊ ဆိုခံရ၊ သေရာ္ခံရတယ္ မဟုတ္လား...
ကိုယ္က ဘာေတြဘဲ လုပ္လုပ္ မင္းတရားႀကီး သိဖုိ႔က အေရးႀကီးတဲ့ေခတ္မွာ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး ပါခ်င္လား “လူျပတ္၀န္ႀကီးကို ဖား” ဆိုၿပီးေတာင္ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ ေျပာခံရ၊ ဆိုခံရ၊ သေရာ္ခံရတယ္ မဟုတ္လား။ မင္းတရားႀကီးရဲ႕ လူယံုဆုိေတာ့လည္း သူ ကိုင္ထားတဲ့ သတင္းစာမွာပါ တာကိုသာလွ်င္ မင္းတရားႀကီးကလည္း ယံုတာေပါ့ေလ။ ဒီေတာ့ က်န္သူေတြကလည္း ကိုယ္လုပ္တာေလး မင္း တရားႀကီး သိဖုိ႔အေရး လူျပတ္၀န္ႀကီးကို မခ်ိသြားၿဖဲၿပီး ေပါင္းရ သင္းရေပါ့။

မတူတာ တစ္ခုက အဲဒီအခ်ိန္က ႏုိင္ငံေတာ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူေတြက စစ္တပ္ေလ။ ဟို ဒီမိုတို႔၊ ဒီပါတီတို႔၊ ေတာင္လႊတ္ေတာ္ ေျမာက္လႊတ္ေတာ္တို႔ကလည္း မရွိေသးဆိုေတာ့ လူျပတ္၀န္ႀကီး သတိထားရတာက တစ္ဦးတည္း၊ ရွင္းတယ္။ ဒီေတာ့ သူ ကိုင္တြယ္ရတဲ့ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမွာလည္း မင္းတရားႀကီး အလိုက်ေစမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ သူတို႔ စစ္တပ္အစိုးရ ေကာင္းေၾကာင္း ေလာ္ဘီေတြခ်ည္း ပါတာ မဆန္း လွေပဘူးေပါ့။

ဒါေပသိ ဒီဘက္ေခတ္က်ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ေတြက မ်ားလာေကာ။ အစိုးရတင္ မဟုတ္။ လႊတ္ေတာ္၊ တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရ၊ ဒါတင္လား မဟုတ္။ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းနဲ႔ တစ္စခန္း စံေလတဲ့ စစ္တပ္။ ဒီေတာ့ သတင္းစာရဲ႕ ေလးပံု သံုးပံုေလာက္ (တစ္ပံုက ေၾကာ္ျငာေလ) နဲ႔ဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဂၤါစဥ္က အေရးႀကီးလာ ေကာ မဟုတ္လား။ သမၼတနဲ႔ ဒုသမၼတေတြ၊ အတုိင္ပင္ခံ၊ အတိုင္ပင္ခံက စိတ္၀င္စားတဲ့ ကိစၥ၊ တျခားေသာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၀န္ႀကီးေတြ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔တင္ သတင္းစာ ေဖာင္းဖြကုန္ေကာ။ ေၾသာ္…ၿပီးေတာ့ ကိုယ္အ ေၾကာင္းကလည္း ပါရဦးမယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ေနရာက မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ႏုိင္ငံအစိုးရပိုင္ သတင္းစာ ႏွစ္ေစာင္ (ျမန္မာလို) ရွိေနတာေတာင္ လြန္လွၿပီလို႔ မီဒီယာသမားေတြက ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ ေရးၾက သားၾကခ်ိန္ ျပည္နယ္အဆင့္ အစုိးရက သတင္းလႊာတစ္ေစာင္ကို ျပည္သူ႔ဘက္ဂ်က္ ထုတ္သုံးၿပီး ကိုယ္ ဘာလုပ္ေနပါတယ္လို႔ လုပ္လာတာဟာ တကယ္ေတာ့ မျဖစ္သင့္...
ဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္တဲ့ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္အစိုးရေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက တကယ္ကို ပါတယ္ဆို႐ံု။ ပါတဲ့သတင္း အေတာ္မ်ားမ်ားက ျပန္/ဆက္က ပို႔တဲ့ သတင္း။ ၿပီးေတာ့ ျပည္သူနဲ႔အတူ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္မွာ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနေတာ့ ျပည္သူေတြ လႊတ္ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ သတင္းေတြကလည္း အစုိးရပိုင္ သတင္းစာမွာ တစ္ေနရာ ေပးရေသး။ ဒါတင္လား မဟုတ္။ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ လူထု ကို ၿခိမ္းေျခာက္စာ လိုလို ပညာေပးလိုလိုေတြက တဖံု။ လူထုကို ေဖ်ာ္ေျဖရန္ဆိုၿပီး ထည့္ရတဲ့ ႏိုင္ငံတကာက မင္းသားမင္းသမီး အတင္းအဖ်င္းနဲ႔ ေဘာခ်စ္သူ ျမန္မာပရိသတ္အတြက္က တစ္မ်က္ႏွာစီ။ အခုေတာ့ ေပၚလစီ နည္းနည္းခ်ိန္းတယ္ ထင္ပါ့။ ျမန္မာေဘာလံုးေလာကသတင္းေလးေတြ ေတြ႕ေနရလို႔။ ဒီေတာ့ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမွာ ကိုယ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္္ေလး ပါခ်င္တဲ့၊ ပါလိုတဲ့ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရေတြက တစ္စခန္းထၿပီး အခုဆိုရင္ တစ္လတစ္ႀကိမ္ထုတ္ သတင္းလႊာဆိုၿပီး စလုပ္လာတယ္ မဟုတ္ေပလား။ ဒီသတင္းလႊာကို တျခား ေသာ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရေတြက ဖတ္မိၿပီး ဒင္းတုိ႔ သာသြားေလၿပီလို႔ ႀကိတ္မႏုိင္ ခဲမရျဖစ္သူေတြလည္း ရွိပါ့။ ကဲ…ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လားလုိ႔။

နဂိုကတည္းကမွ ျပန္၀န္ဌာနဆိုတာ မရွိသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေန၊ ဆိုေန၊ ေရးေနတဲ့ၾကားထဲက ေနာက္ပြားေတြ ေတာင္ ထြက္လာၿပီေလ။ ျပႆနာကို အရင္းစစ္ရင္ေတာ့ ႏုိင္္ငံပိုင္သတင္းစာမွာ ခြဲတမ္းမရျခင္းက အဓိက မဟုတ္ပါလား။ ဒီေနရာမွာ ကိုရင္ေမာင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢလိကသတင္းစာေလး တစ္ေစာင္အေၾကာင္း ၾကားညွပ္ေျပာခ်င္ရဲ႕။ ကိုရင္ေမာင္တို႔ရဲ႕ ဦးေသွ်ာင္ ေပၚလစီေခါင္းေဆာင္ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔ ဂ်ာနယ္က ဒီမုိကေရစီ ရတယ္ဗ်တဲ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဂ်ာနယ္မွာ တာ၀န္ရွိသူတုိင္းအတြက္ ေနရာေပးထားတာကိုး။

အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္က ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ တာ၀န္ယူ၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ ဒုခ်ဳပ္က ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ ျပင္ပေဆာင္းပါးရွင္ေတြအတြက္က ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ သတင္းခန္းအတြက္ ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ ေၾကာ္ျငာအတြက္ ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာဆိုၿပီး ေနရာခ်ထားေပးလိုက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ေနရာက်လိုက္သလဲ။ အားလံုး ဒီမိုကေရစီက်က် စာမ်က္ႏွာခြဲေ၀ေပးထားသလို ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ယူၾကဆိုတဲ့ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈကလည္း ေနာက္က ပါလာၿပီးသား။ သူ ေရးကြက္မရလို႔၊ သူအတြက္ စာမ်က္ႏွာ မရွိလုိ႔ဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြက ေ၀လာေ၀း။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အခုခ်ိန္ထိ ဂုဏ္ယူမိတာ ဒါပဲ။ ထားေတာ့ ေၾကာ္ျငာ ၀င္တယ္ ထင္ေနဦးမယ္။

ကဲ...ေျပာတာေတြလည္း မ်ားေတာ့ ဒီေနရာမွာ နိဂံုးခ်ဳပ္ရေအာင္ဗ်ာ။

ႏုိင္ငံအစိုးရပိုင္ သတင္းစာ ႏွစ္ေစာင္ (ျမန္မာလို) ရွိေနတာေတာင္ လြန္လွၿပီလို႔ မီဒီယာသမားေတြက ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ ေရးၾက သားၾကခ်ိန္ ျပည္နယ္အဆင့္ အစုိးရက သတင္းလႊာတစ္ေစာင္ကို ျပည္သူ႔ဘက္ဂ်က္ ထုတ္သုံးၿပီး ကိုယ္ ဘာလုပ္ေနပါတယ္လို႔ လုပ္လာတာဟာ တကယ္ေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ။ လူထုကို အစိုးရက ဘာလုပ္ ေနပါတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္႐ံုသပ္သပ္နဲ႔ ငါ့ေလွ ငါထုိး ဒိုးခ်င္ရာ ဒိုး လုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ပဲ ဆိုရမွာပါ။

တကယ္လို႔မ်ား ႏွစ္ေစာင္ေသာ သတင္းစာမွာ ဘယ္၀န္ႀကီးဌာနက ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ ဘယ္တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရအတြက္ေတာ့ ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ ေၾကာ္ျငာအတြက္ ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ၊ မေကာင္းရာ မကင္းေၾကာင္းေတြ အတြက္ ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာဆိုၿပီး ဖက္ဒရယ္စနစ္ပံုစံနဲ႔ လုပ္လိုက္ရင္ ဒီျပႆနာက ရွင္းသြားမွာပါ။ ျပည္ေထာင္စုမွ မဟုတ္၊ ဘယ္တုိင္း ျပည္နယ္အစိုးရျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို လူထုကို သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ၿမဲဓမၼတာ ပါပဲ။ အေထြအထူးနဲ႔ နဖူးမွာ ဂ်ဳိေပါက္တဲ့ ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို မသံုးခဲ့တာေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြက ကုန္ၿပီးရင္း ကုန္ရျပန္ၿပီ မဟုတ္ပါလား။

ဒါေၾကာင့္ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးရင္း ျပည္သူ႔ဘ႑ာ ေခၽြတာၾကပါလို႔ ကိုရင္ေမာင္က တိုက္တြန္းလိုက္ပါေၾကာင္း။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(ယခု ေဆာင္းပါးအား ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။)
Read More

Saturday, March 24, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

သံခ်ပ္သံေတြ ၿမိဳင္ပါေစ…ဒီမိုသံေတြ လႈိင္ပါေစ…

သႀကၤန္နား နီးေတာ့လည္း ကိုယ္တြင္း ေအာင္းေနတဲ့ သံခ်ပ္ပိုး ထထလာခိုက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ သတင္းစကားတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရ၏။ ဒီသတင္းစာကို ေဆာင္ယူလာသူက အစိုးရပိုင္သတင္းစာ။ ပါတဲ့ အ ေၾကာင္းအရာက သံခ်ပ္ထိုးမႈကို သြယ္၀ိုက္ေသာ နည္းျဖင့္၊ တည့္တည့္ေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္။ ထုတ္ျပန္သူက သာသနာေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာန။

“သူတစ္ပါး (သို႔မဟုတ္) အဖဲြ႕အစည္းတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာပ်က္ျပားထိခိုက္ေစရန္ တိုက္႐ိုက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ိုက္၍ ျဖစ္ေစ ေျပာဆိုျခင္း၊ သံခ်ပ္ထုိးျခင္း၊ သီဆိုျခင္း၊ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ျခင္း စသည့္ အျပဳအမူမ်ား ေရွာင္ၾကဥ္ၾကပါရန္” တဲ့။

သံခ်ပ္ရဲ႕ သေဘာကို နားမလည္လို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရအဖြဲ႕က အေ၀ဖန္ မခံႏုိင္၊ အရည္ပါးတဲ့ သေဘာလားေတာ့ မသိ။ ႏုိင္ငံေရးစကားေျပာရရင္ သံခ်ပ္ဆိုတာ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုအတြက္ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ ထိုက္တဲ့ကိစၥေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရင္း အစိုးရအပါအ၀င္ တာ၀န္ရွိသူေတြရဲ႕ မွားယြင္းမႈေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို နာလုိခံခက္ျဖစ္ေအာင္ မီးေမာင္းထိုးျပျခင္းပါ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုရွိတာကေတာ့ သံခ်ပ္ထုိးရင္ အာဃာတ တရား မပါေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရျခင္းပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ့ ထိလိုက္မဟဲ့၊ ဘယ္၀ွာကိုေတာ့ တုိက္လိုက္မဟဲ့ဆိုၿပီး အမုန္း တရား အေျခခံၿပီး သံခ်ပ္ထိုးရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွားတစ္ခု၊ ခၽြတ္ေခ်ာ္တာ တစ္ခုရွိလာရင္ သာသာထုိးထိုး ေျပာရင္း မွားတာရွိရင္ ၀ႏၱာမိပါလို႔ ေတာင္းပန္တာမ်ဳိးပါ။
ႏုိင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သံခ်ပ္ဆုိတာ တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာဆိုဖူး...
လက္ရွိ ႏုိင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သံခ်ပ္ဆုိတာ တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာဆိုဖူးတယ္ လို႔ အဘ (ေမာင္) မိုးသူက သူ႔ရဲ႕ NLD ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ေမာင္မိုးသူ ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားဖူးပါတယ္။ စစ္အစိုးရေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပိတ္ထားတဲ့ သံခ်ပ္မ႑ပ္ထိုးဖုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ဖူး သလို သံခ်ပ္ပြဲကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦး၀င္းတင္နဲ႔ NLD က တက္သိေတြ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ပိုင္း သံခ်ပ္ထုိးခဲ့တာေၾကာင့္ သံခ်ပ္ထိုးလူငယ္ေတြအျပင္ ဦးေအာင္လြင္၊ ဦး၀င္းတင္၊ ေမာင္မိုးသူတို႔ တေတြ တန္းစီ တရားစြဲခံခဲ့ရတယ္လို႔ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ဆိုခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သံခ်ပ္ဆုိတာ “တက္ၾကြမႈအား ႀကီးမားတယ္ေနာ္” လို႔ ေမာင္မိုးသူက ဆိုခဲ့ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “တုိက္ပြဲပဲ” လို႔ ဆိုခဲ့ေၾကာင္း အဘ (ေမာင္) မိုးသူက မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ ဒါက သမိုင္းမွာ သံခ်ပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈ ျဖတ္ပိုင္းတစ္စပါ။
သံခ်ပ္သံေတြ တိတ္သြားရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေအာ္သံကို ဘယ္သူကမ်ား ၾကားႏုိင္ပါ့မလဲ။ လူထု လက္နက္ျဖစ္တဲ့ ျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းစုစီဥပေဒကလည္း ေျခမန္းကြင္း စြပ္ခံထားရခ်ိန္မွာ သံခ်ပ္က လူထုရဲ႕ ထြက္ေပါက္ တစ္ခုပါပဲ...
ဒီလိုပဲ စစ္အစိုးရလက္ထက္လြန္လို႔ အရပ္သား အစိုးရပါလု႔ိ ေဘာင္းဘီလဲ ခ်ိတ္ထမီ၀တ္ အစိုးရလက္ထက္မွာ လည္း သံခ်ပ္ထုိးတဲ့ကိစၥကို တားျမစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြအပါအ၀င္ လူငယ္မ်ဳိးဆက္ေတြက ေခတ္နဲ႔ စနစ္ကုိ သေရာ္ခဲ့၊ သံခ်ပ္ထုိးခဲ့ၾကတာပါပဲ။ သံခ်ပ္သံ ရပ္သြားတာဆိုလို႔ သံခ်ပ္ သမိုင္းမွာ လူသိမ်ားခဲ့တဲ့ အေနာက္ဘက္ေဒသ သံခ်ပ္အဖြဲ႕သားေတြရဲ႕ သံခ်ပ္ေတြပါပဲ။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာင့္ လူစုကြဲၿပီး ဆက္မလုပ္ႏုိင္ၾကေတာ့တာပါ။ အေနာက္ဘက္ေဒသ သံခ်ပ္အဖြဲ႕ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က အဘ ဦး၀င္းတင္က ႏွစ္အလိုက္ ႏွစ္အလိုက္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြကို သံုးသပ္ၿပီး ေပးလိုတဲ့ သတင္းစကားကို သံခ်ပ္ေခါင္းစဥ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ေပးတာပါ။ မွတ္မွတ္သားသား ေခါင္းစဥ္တစ္ခုဆိုရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ေအာက္မွာ ေဖာက္ထြက္ဖို႔ မစဥ္းစားဘဲ ထြက္ေပါက္ခ်ည္း လွိမ့္ရွာၾကရင္း နစ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ျပည္သူေတြကို “ထြက္ေပါက္မရွာ ေဖာက္ထြက္ပါေလာ့” ဆိုတဲ့ သတင္းစကားပါ။ ဒီကေန႔အထိ အဲဒီသတင္းစ ကားဟာ မွန္ေနတုန္းပဲဆိုတာ အထူး ေျပာစရာ လိုမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ သံခ်ပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ျဖတ္ပိုင္းတစ္စပါပဲ။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္ပဲ ဒီေဆာင္းပါးေရးေနခ်ိန္ ကာတြန္းဆရာ စိုးေသာ္တာရဲ႕ ကာတြန္းတစ္ကြက္ကို ဖတ္လိုက္ ရတယ္။ အဲဒီကာတြန္းမွာ “သႀကၤန္မ႑ပ္ေတြကို စီးပြားေရး ခြင့္ျပဳၿပီး သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြကို ႏုိင္ငံေရးအရ စိစစ္မယ္ ဆိုေတာ့ကာ…ဆုိေတာ့ကာ…” ဆိုတဲ့ စကားပါပါတယ္။ သူကေတာ့ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးသႀကၤန္နဲ႔ သံခ်ပ္ကို တြဲဖက္ထားဟန္ တူပါတယ္။

စီးပြားျဖစ္ မ႑ပ္ေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ညာျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး အရင္ႏွစ္ေတြက မ႑ပ္ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေတြကို ရန္ကုန္ မွာ ပိတ္ပင္ခဲ့ၿပီး ဒီႏွစ္က်ေတာ့ မ႑ပ္ေပါင္း ၁၀၀ နီးပါး ခြင့္ျပဳေပးမယ္လုိ႔ ရန္ကုန္စည္ပင္ အင္ဂ်င္နီယာဌာန (လမ္းႏွင့္ တံတား) က မီဒီယာတခ်ဳိ႕မွာ ေျဖဆိုထားၿပီး မႏၱေလးမွာေတာ့ မ႑ပ္ေပါင္း ၁၆၆ ခု ခြင့္ျပဳမယ္လုိ႔ တာ၀န္ရွိသူေတြက ဆိုထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သံခ်ပ္ေတြကို ကန္႔သတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သာသနာေရးဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုကို ကာတြန္းဆရာက ေပါင္းစပ္ထားဟန္ တူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကာတြန္းဆရာက ေျပာထားသလို စီးပြားေရးအရ မ႑ပ္ေတြကို ခြင့္ျပဳၿပီး ႏုိင္ငံေရးအရ သံခ်ပ္ေတြကို စိစစ္ကန္႔သတ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ကာ…ဆိုေတာ့ကာပါပဲ။

သံခ်ပ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ (ႏုိင္ငံေရး႐ႈေထာင့္) အရ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း တုိင္းျပည္မ႑ိဳင္သံုး ရပ္ျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရ (၀ါ) အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး အပါအ၀င္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပင္ဆင္သင့္တယ္လို႔ အမ်ားက ယူဆတဲ့ကိစၥေတြကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ေအာင္အတြက္ တုိက္တြန္းၾက တာပါ။ ဒီလို သံခ်ပ္သံေတြ တိတ္သြားရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေအာ္သံကို ဘယ္သူကမ်ား ၾကားႏုိင္ပါ့မလဲ။ လူထု လက္နက္ျဖစ္တဲ့ ျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းစုစီဥပေဒကလည္း ေျခမန္းကြင္း စြပ္ခံထားရခ်ိန္မွာ သံခ်ပ္က လူထုရဲ႕ ထြက္ေပါက္ တစ္ခုပါပဲ။ လူထုရဲ႕ ထြက္ေပါက္မွန္သမွ်ကို ပိတ္ဆို႔ေနၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဘဦး၀င္းတင္ စကားအတုိင္း ေဖာက္ထြက္တာနဲ႔ အစိုးရက ႀကံဳရမွာပါ။

ယခု မည္သို႔ပင္ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြကို သံခ်ပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မည္သို႔ မလုပ္ရ၊ မည္၀ွာ မလုပ္ရနဲ႔ မည္သို႔ပင္ ကန္႔သတ္ပါေစ၊ သံခ်ပ္ထုိးသူေတြ ထြက္လာၾကပါဦးမယ္။ သံခ်ပ္ထိုးသူေတြ ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) နဲ႔ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။ ၅၀၅ (ခ) နဲ႔ လြတ္ကင္းၾကပါေစ။ သံခ်ပ္သံေတြ ၿမိဳင္ပါေစ…ဒီမိုကေရစီသံေတြ လႈိင္ပါေစ…။

ေအာင္ထြန္းလင္း

(ယခုေဆာင္းပါးအား ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၂ ရက္ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။)
Read More

Thursday, March 8, 2018

မြန်မာ့အောင်သံ

မိမိကိုယ္ကို အညြန္႔ခ်ဳိးမိသူမ်ား

ဟိုုးအေ၀းက ေတာင္တန္းေတြကိုု ေငးၾကည့္ေနရင္းက ရင္ထဲမွာ ဘယ္အရာကိုု ေတြးလိုု႔ေတြးရမွန္းမသိ။ ေငးလိုု႔ ေငးရမွန္းမသိနဲ႔ အေတြးေတြ ခ်ာလပတ္လည္ခဲ့ဘူးပါရဲ႕။

ဒါေပမဲ့လည္း အေတြးေရယာဥ္ေၾကာ ေမွ်ာပါရင္းနဲ႔က ထိုင္းစကားတစ္လွည့္၊ အဂၤလိပ္တစ္လွည့္နဲ႔ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ေျပာလာတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္သိုုက္က ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေလရဲ႕။

ေၾသာ္…သူတပါးရဲ႕ တိုုင္းျပည္မွာ လူငယ္ပီပီ လူငယ္ဘာသာဘာ၀အတုုိင္း လြတ္ လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ေနႏုုိင္ၾကေလရဲ႕။ တိုု႔မ်ား ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ထမင္းခ်ဳိင့္ကိုယ္စီ လက္ ၀ယ္ကိုုင္ၿပီး အမိမွန္းမသိ၊ အဖမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားကိုု က်ပ္က်ပ္သိပ္ သိပ္တိုုးစီးၿပီး မိုုးလင္းက မိုုးခ်ဳပ္ တကုုပ္ကုုပ္နဲ႔ အလုုပ္ခြင္ထဲ ၀င္ေနရေလရဲ႕။

ဘယ္ေတာ့မ်ားမွမ်ား တိုု႔ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတြ လူငယ္ပီပီ တတ္တတ္ၾကြၾကြ လန္းလန္းဆန္းဆန္းနဲ႔ ေနႏုုိင္ပါ့ေတာ့မလဲ။

မနက္မိုုးလင္း မ်က္စိႏွစ္လံုုးပြင့္တာနဲ႔ အေမျပင္ေပးထားတဲ့ ထမင္းခ်ဳိင့္ေဟာင္းေလး ကိုု ပိုုက္ၿပီး ထြက္လာလုိက္ရတာ ည မိုုးစုုန္းစုုန္းခ်ဳပ္ေလေတာ့မွ အေမ့ရင္ခြင့္ တစ္ခါျပန္နား ရတယ္ေလ။ ညျမင္လိုု႔ ေန႔ေပ်ာက္ဆိုုသလိုုမ်ဳိး မိဘရင္ခြင္ကိုု နားခိုုစရာအခ်ိန္ဆိုုလိုု႔ သန္း ေခါင္နားနီးေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးကိုုသာ ပိုုင္ဆုုိင္ႏုုိင္ၾကတာေလ။

ခုုမ်ား တိုု႔ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကေတာ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံနဲ႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ့ ထိုုင္းႏုုိင္ငံက ခ်င္းမိုုင္ၿမိဳ႕ေပါ့။ ေဘးပတ္လည္ ေတာင္၀ိုုင္းရံလိုု႔ ခုုလိုုမ်ဳိး ေဆာင္းတြင္းကာလ ဆိုုရင္ျဖင့္ တစ္ေနကုုန္ တစ္ေနခန္း ေအးစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ေနလိုု႔ထိုုင္လိုု႔ ေကာင္းပါရဲ႕။ ခ်င္းမုုိင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရျဖစ္တဲ့ ဒြိဳင္ဆုုထပ္ေတာင္ဆိုုရင္လည္း ျမဴႏွင္းေတြနဲ႔ ေ၀လိုု႔ေပါ့။

ေၾသာ္…ကိုုယ့္ေနရာ ကိုုယ္ဌာနမဟုုတ္ေပမယ့္လည္း တစ္ခဏတာ နားခိုုဖိုု႔အတြက္ ေတာ့ အစစအရာရာ အဆင္ေျပႏုုိင္ေကာင္းပါရဲ႕။ ဘ၀ေပးအေျခအေနက ကိုုယ့္တိုင္းျပည္ ရဲ႕ေျမကိုု ေျခခ်ခြင့္မရ၊ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္တဲ့ အမိေလကိုုေတာင္ ႐ႈ႐ႈိက္ခြင့္မေပးေတာ့ဘဲ တစ္ပါးတုုိင္းျပည္မွာ ေနေနရေလရဲ႕။ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ကိုယ့္အမိေျမကိုု နင္းခြင့္ရေတာ့မွာ လဲ။

ကိုုယ္တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္ေနတယ္လိုု႔မ်ား ထင္မိၿပီး ကိုုယ့္ကိုယ္ကိုုယ္ အားမလိုု အားမရျဖစ္မိျပန္ေသး။ ဒါေပမဲ့လည္း ငါတစ္ေယာက္တည္း မဟုုတ္တန္ေကာင္း ပါဘူးဆုုိတဲ့စိတ္က လူကိုုယ္ ျပန္ၿပီး အားတင္းႏုုိင္ေစခဲ့ျပန္တယ္ေလ။
ခနားမူေကာလိုု႔ ေခၚတဲ့ ၀က္သံုုးထပ္သားနဲ႔ ကိုုက္လန္ေၾကာ္ကိုုလည္း မွာတတ္ေနၿပီ။ ေခါက္ဖက္မူလုုိ႔ ေခၚတဲ့ ၀က္သားထမင္းေၾကာ္ကိုုလည္း မွာတတ္ျပန္ၿပီ။ ၾကက္ဥေၾကာ္ ေလး ထည့္စားခ်င္ရင္လည္း ခိုုက္ေဒါင္းလုုိ႔ မွာၿပီး စားတတ္ေနျပန္ၿပီ။ ခ၀ါဒီခရပ္ခ္၊ ေခၚပြန္ ခရပ္ခ္ဆိုုတဲ့ စကားေတြကိုုလည္း ေျပာတတ္လာ...
ေရာက္လာတာ တႏွစ္နီးပါးရွိလာျပန္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြ ရလာလိုု႔ ထိုုင္းစကားေလးကိုုလည္း မတတ္တေခါက္ တက္လာျပန္ေကာ။ ေရာက္ခါစက ထိုုင္းလိုု မေျပာတတ္တာနဲ႔ ယမ္ယမ္ေခါက္ဆြဲေျခာက္ကိုုလည္း စိတ္နာနာနဲ႔ ဖိစားခဲ့ရတဲ့ဘ၀ကေန ခနားမူေကာလိုု႔ ေခၚတဲ့ ၀က္သံုုးထပ္သားနဲ႔ ကိုုက္လန္ေၾကာ္ကိုုလည္း မွာတတ္ေနၿပီ။ ေခါက္ဖက္မူလုုိ႔ ေခၚတဲ့ ၀က္သားထမင္းေၾကာ္ကိုုလည္း မွာတတ္ျပန္ၿပီ။ ၾကက္ဥေၾကာ္ ေလး ထည့္စားခ်င္ရင္လည္း ခိုုက္ေဒါင္းလုုိ႔ မွာၿပီး စားတတ္ေနျပန္ၿပီ။ ခ၀ါဒီခရပ္ခ္၊ ေခၚပြန္ ခရပ္ခ္ဆိုုတဲ့ စကားေတြကိုုလည္း ေျပာတတ္လာသလိုု ကားစီးတိုုင္းလည္း ကိုယ္သြားခ်င္ တဲ့ေနရာကိုု ေျပာတတ္လာခဲ့ၿပီေလ။

ေနာက္ၿပီး နဂိုက ထုုိင္းစကားမတတ္ ဘာမတတ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္း မရွိေပမယ့္ အခုုေတာ့ ထိုုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြရလာသလို ျမန္မာဆိုုရင္ ကိုုယ္တစ္ေယာက္ တည္းမ်ား ရွိေနသလားဆိုၿပီး အားငယ္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကုုိ လြန္ေျမာက္လာခဲ့ၿပီေလ။ အ ေနၾကာလာတဲ့အမွ် ကိုုယ့္ျမန္မာေတြ ဘယ္လိုုေနရာမွာ ေနတတ္တယ္၊ ဘယ္လိုုသြားလာ ေနထိုုင္တတ္တယ္ဆိုတာကိုု သိလာေတာ့ တအားတက္ခဲ့ရတယ္။

ျမန္မာေတြေနထိုုင္တတ္္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေဒသေတြကိုု ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါမွာ ေတာ့ ခုုနက အားတက္ခဲ့ရတာေတြက ေပ်ာက္ပ်က္ရျပန္တယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုုျဖစ္ ေနၾကတာလဲဆုုိတဲ့ ေမးခြန္းက ေခါင္းထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႔ေပါ့။

ကိုယ္ေနတဲ့ ထိုုင္းႏုုိင္ငံ ခ်င္းမိုုင္ၿမိဳ႕မွာ ဂ်င္ဂ်င္လည္ေအာင္ ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔က ျမန္မာေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀၊ လူေနမႈစတုုိင္နဲ႔ ဘ၀တည္ေဆာက္ပံုုေတြကိုု ေလ့လာရင္းက တစ္ခါတစ္ရံ ထုုိင္းႏုုိင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က ျမန္မာေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ေတြ၊ ဘ၀တည္ ေဆာက္ပုံေတြက ျမန္မာျပည္ဖြား ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အံ့ၾသစရာေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့။

ထိုုင္းႏုုိင္ငံကိုု ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ ဓေလ့စ႐ိုုက္ကေတာ့ ရန္ကုုန္မွာ ႀကီးျပင္း လာတဲ့ ကိုုယ္အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ရံ ငါ ရန္ကုုန္မွာ ေမြး လာတာမွ ဟုုတ္ရဲ႕လား။ နယ္ၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕မွာမ်ား ေမြးလာတာလားလိုု႔ ျပန္ၿပီး ေတြးမိ ရဲ႕။ ရန္ကုုန္သားကၽြန္ေတာ္ ေခတ္မီတယ္ဆုိတာမ်ားကေတာ့ ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသား ျမန္မာ ျပည္ဖြားေတြနဲ႔ ယွဥ္လိုုက္ရင္ ဖြဲနဲ႔ ဆန္ကြဲ၊ ဆီနဲ႔ေရ၊ နတ္သုုဒၶါနဲ႔ ငပိရည္အလားပဲ။ ေခတ္မီ လိုုက္ၾကပံုုမ်ား ကိုုယ္ျမန္မာေလမွ ဟုုတ္ရဲ႕လားလိုု႔ ျပန္ေမးရမတတ္ေပါ့။

အင္း…အျပင္အဆင္နဲ႔ ေနထုိင္ပံုုကေတာ့ ေခတ္မီၿမိဳ႕ျပတစ္ခုုရဲ႕ ျပယုုဂ္အျဖစ္ တင္ စားႏုုိင္ေကာင္းပါရဲ႕။ ျမန္မာျပည္လို ဘ၀လမ္းၾကမ္းၾကမ္းမွာ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ လူငယ္ေတြ နဲ႔ေတာ့ ကြာပါ့။ အျပင္ထြက္မလား ထြက္ရဲ႕။ ေရွာ့ပင္သြားမလား သြားရဲ႕။ စိတ္သြားတိုင္း ကိုုယ္ပါလိုုက္ပံုုမ်ား ကလပ္ဆိုုလည္း သူတိုု႔ခ်ည္းပါပဲလားလိုု႔ ေျပာရမတတ္ပဲ။

ေၾသာ္…ဘ၀ေတြမ်ား ကံေကာင္းလိုုက္ပံုုက။ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးတာခ်ည္းအတူတူ သူတိုု႔ကေတာ့ တာ၀တိ ံသာေျခာက္ထပ္ေရာက္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရေလာက္ေအာင္ လူနဲ႔ သူနဲ႔ တူေအာင္ ေနႏုုိင္လိုုက္ၾကတာ။ ျပန္ေတြးမိရင္းနဲ႔က ျမန္မာျပည္က အဖိႏွိပ္ခံလူ ေတြကိုု သနားလိုုက္ပါဘိ။
 ဒီလိုုနဲ႔ဘဲ ေျမွာက္စားစရာမလိုုဘဲ ေတာက္ၾကြားေနၾကတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြ ကိုု ဆက္ၿပီး ေလ့လာမိရင္းက ရင့္နင့္စရာေတြကလည္း တသီတတန္းပါလားဆိုုတာ ေတြ႕ လာခဲ့မိတယ္ေလ။

ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈလိုု႔ မဆိုုသာေပမယ့္ လူက လူလိုုေနႏုုိင္ေအာင္ လူကိုု ရင္းေနၾက ပါလားဆုုိတာ ျမင္လာမိတယ္။ ဒီေတာ့မွ ေၾသာ္…ျမန္မာျပည္က လူေတြက ေတာ္ပါေသး လားဆိုုတဲ့အေတြးက ေပါက္လာျပန္ေကာ…။

ကိုုယ့္ဘ၀ေလးရပ္တည္ဖိုု႔အတြက္ တကယ္တမ္း စဥ္းစားမယ္ဆိုုရင္ သမား႐ိုုးက် က ေကာင္းသလား၊ ဆန္းဆန္းျပားျပားနည္းလမ္းက ေကာင္းသလားဆုုိတာကေတာ့ ခုုထပ္ ထိ ေတြးစရာအခ်က္တစ္ခုုေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လူက လူလိုုေနႏုုိင္ေအာင္ေတာ့ လူကိုု မရင္းသင့္ တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
ႏုသစ္စဘ၀ေတြမွာ လူရယ္လိုု႔ အမည္တပ္ဖိုု႔အတြက္ လူလိုု လုုပ္႐ံုုနဲ႔ ရပါတယ္။ အလုုပ္ၾကမ္းလုုပ္မလား၊ ဘာလုုပ္မလဲ။ ေစ်းေရာင္းမလား။ တစ္၀မ္းတစ္ခါးမငတ္ေအာင္ေတာ့ ေနႏုုိင္တာခ်ည္းပါပဲ။ ျမန္မာျပည္လိုု ေနရာမဟုုတ္တဲ့ ဒီလိုုတုုိင္းျပည္မွာ သာမန္အလုုပ္ ၾကမ္းလုုပ္ၿပီး ျခစ္ျခစ္ကုုတ္ကုုတ္ေနတတ္မယ္ဆုုိရင္ ျမန္မာျပည္ကိုုေတာင္ ပိုုက္ဆံျပန္ပိုု႔ႏုုိင္ ေသးပါရဲ႕...
ႏုသစ္စဘ၀ေတြမွာ လူရယ္လိုု႔ အမည္တပ္ဖိုု႔အတြက္ လူလိုု လုုပ္႐ံုုနဲ႔ ရပါတယ္။ အလုုပ္ၾကမ္းလုုပ္မလား၊ ဘာလုုပ္မလဲ။ ေစ်းေရာင္းမလား။ တစ္၀မ္းတစ္ခါးမငတ္ေအာင္ေတာ့ ေနႏုုိင္တာခ်ည္းပါပဲ။ ျမန္မာျပည္လိုု ေနရာမဟုုတ္တဲ့ ဒီလိုုတုုိင္းျပည္မွာ သာမန္အလုုပ္ ၾကမ္းလုုပ္ၿပီး ျခစ္ျခစ္ကုုတ္ကုုတ္ေနတတ္မယ္ဆုုိရင္ ျမန္မာျပည္ကိုုေတာင္ ပိုုက္ဆံျပန္ပိုု႔ႏုုိင္ ေသးပါရဲ႕။ ဒါမွမဟုုတ္ ႏုုိက္ပဇားလိုု႔ေခၚတဲ့ ႏုိင္ငံျခားအ၀င္အထြက္မ်ားတဲ့ေနရာမွာ ေစ်း သြားေရာင္းဦးမလား။ မငတ္ေလာက္ပါဘူး။ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုုရင္ အဲဒီလိုုေနရာမွာ ေစ်းေရာင္း ရင္းက ကိုုယ္ပိုုင္အိမ္ခန္း၊ ကိုုယ္ပိုုင္ဆုုိင္ကယ္နဲ႔ လူတစ္လံုုး သူတစ္လံုုးျဖစ္ေအာင္ ေနႏုုိင္ပါ ေလရဲ႕။

ခုုေတာ့ဗ်ာ။

မေျပာလည္း မၿပီး၊ မတီးကလည္း မျမည္ဆုုိေတာ့ ေျပာရျပန္ပါဦးမယ္။ အကယ္လိုု႔ မ်ား နားမခံသာ၀င့္၊ မသိ၀င့္ဘူးဆိုုရင္ျဖင့္ ဆက္မဖတ္ၾကဖိုု႔ေတာ့ ေျပာပါရေစရဲ႕။ အဆိုု ေတာ္ စိုုးလြင္လြင္ရဲ႕ သီခ်င္းထဲကလိုု နားနဲ႔ မနာ ဖ၀ါးနဲ႔သာ နာေတာ္မူပါလုုိ႔ဘဲ ဆုုိျပရ ေတာ့မယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္းတဲ့လူေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုုန္လိုု ေနရာမွာ ႏုိက္ ကလပ္ဆုုိတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့ေပမယ့္ ထုုိင္းပါးေလး နည္းနည္း၀လာေတာ့ ထိုုင္းကလပ္ ေတြမွာ ဘီယာနဲ႔ ၿငိမ့္တတ္လာၿပီေလ။ ေရာမေရာက္ေတာ့ ေရာမလိုု က်င့္တာမဟုုတ္ေပ မယ့္ ပိုုးကေလးကလည္း ရွိျပန္ေတာ့ သြားခဲ့တာေပါ့။ တစ္လကိုု အနည္းဆံုုး ၂ ေခါက္ ေလာက္ေတာ့ ေရာက္မိတာေပါ့။ ေရာက္မိျပန္မ်ားလာေတာ့မွ သိလာတာကေတာ့ ေတာ္ ေတာ့္ကိုု စိတ္ပ်က္စရာေပါ့။

အဲဒီလိုု ႏုုိက္ကလပ္ေတြမွာ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ အျဖစ္ဟာ တကယ္ ေတာ့ ရင့္နင့္စရာေတြေပါ့။ မိမိဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ဒီလိုုမ်ဳိး ႐ုုန္းကန္ေနတယ္ဆိုုတာ ကိုုေတာ့ ႐ႈတ္ခ်ခ်င္တယ္။

အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးဆိုုတဲ့ ခြဲျခားမႈကိုု အရင္ဆံုုးမေျပာခင္မွာ လူမ်ဳိးေရးအေနနဲ႔ ေတြးၾကည့္မယ္ဆိုုရင္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုုိးအရင္ကတည္းက စကားပံုုေလးတစ္ခုုကိုု သြားသတိရမိ ရဲ႕။ ငခံုုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုုး ပုုပ္တယ္ဆိုုဘဲ။ အခုုေတာ့ ဒီလိုုမ်ဳိးျဖစ္သြားႏုုိင္ တယ္ဆိုုတာကိုု ထည့္တြက္သင့္တယ္။

ကာယကံရွင္အေနနဲ႔ အေၾကာင္းျပႏုုိင္စရာေတြ အမ်ားသားရယ္ပါ။ မိမိဘ၀ ရပ္ တည္ေရး၊ စုုတ္ျပတ္သပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစုုအေရး၊ ဒါေတြကိုု ေျပာၾက မယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ေျပာေကာင္း ေျပာႏုုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုုသာေျပာၾကေၾကးဆိုုရင္ျဖင့္ ျမန္မာ ျပည္အျပင္ဘက္မွာ ေရာက္ေနတဲ့သူတိုုင္းဟာ ဒီလိုုမ်ဳိးခ်ည္း ျဖစ္ရခ်ည္ရဲ႕။

ေနာက္တစ္မ်ဳိးေျပာႏုုိင္တာကေတာ့ ကၽြန္မတိုု႔က ပညာမွ မတတ္တာဆိုုၿပီး ေျပာ ေကာင္းေျပာလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဆိုုရင္လည္း ႏုုိင္ငံျပင္ပမွာ ပညာမတတ္ေပမယ့္ လုုပ္စား ေနၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားသားရယ္လိုု႔။ သာမန္ ေစ်းေရာင္းမလား၊ အလုုပ္ၾကမ္းလုုပ္မလား၊ အိမ္ေဖာ္လုုပ္မလား။ လုုပ္မယ္ဆုုိရင္ျဖင့္ လုုပ္စရာေတြ မကုုန္ႏုုိင္ပါဘူး။
ထုုိင္းႏုုိင္ငံလိုု ေနရာမွာ အလုုပ္သမားေတြအတြက္ အခမဲ့ပညာသင္ေပးေန တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ေက်ာင္းေတြ၊ ေနရာေတြ အမ်ားအျပားရွိတာ သိၾကမွာပါ။ ပညာ မတတ္လုုိ႔ဆိုုတဲ့စကားလံုုးတစ္ရပ္နဲ႔ေတာ့ ဒီလိုုမ်ဳိးနဲ႔ ဘ၀ရပ္တည္ရမယ္ဆုုိတာကေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုုင္လံုုတဲ့အရာတစ္ခုုေတာ့ မဟုုတ္...
ဒါ့အျပင္ ထုုိင္းႏုုိင္ငံလိုု ေနရာမွာ အလုုပ္သမားေတြအတြက္ အခမဲ့ပညာသင္ေပးေန တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ေက်ာင္းေတြ၊ ေနရာေတြ အမ်ားအျပားရွိတာ သိၾကမွာပါ။ ပညာ မတတ္လုုိ႔ဆိုုတဲ့စကားလံုုးတစ္ရပ္နဲ႔ေတာ့ ဒီလိုုမ်ဳိးနဲ႔ ဘ၀ရပ္တည္ရမယ္ဆုုိတာကေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုုင္လံုုတဲ့အရာတစ္ခုုေတာ့ မဟုုတ္ပါ။
   
မေျပာမၿပီးလိုု႔သာ ေျပာေနရမယ့္ မေျပာခ်င္ဆံုုးကေတာ့ ဒီအေၾကာင္းပါပဲ။
   
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္တည္းဆိုုရမယ္ဆိုုရင္ျဖင့္ ဘ၀တစ္ခုုရပ္တည္ဖိုု႔အတြက္ စား ၀တ္ေနေရးတစ္ခုုတည္းေတာ့ မဟုုတ္ဘူးထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိရင္ ဒါေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ အေျခခံလိုုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ ဒီအဆင့္ကေန ေက်ာ္တတ္ႏုုိင္မွသာလွ်င္ လူ ရယ္လုု႔ိေခၚဆိုုႏုုိင္တဲ့ အေနအထားကိုု ေရာက္မယ္လိုု႔ ထင္ပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးဆိုုတ့ဲ အေျခခံလိုုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔သာ နပန္းလံုုးေနရမယ္ဆုုိရင္ ဒီကေန႔ လူဆုုိတာဟာ သာမန္ သတၱ၀ါအဆင့္မွာသာ ရပ္တန္႔ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။
   
ဒီကေန႔လိုု အဘက္ဘက္က တုုိးတက္ေနတဲ့ေခတ္မွာ စား၀တ္ေနေရးတစ္ခုုတည္း အတြက္ ႐ုုန္းကန္ေနရတယ္ဆုုိရင္ ဒါဟာ ေခတ္မမီေသးတဲ့ေနရာတစ္ခုုမွာ ေရာက္ေန တယ္လိုု႔ ဆိုုႏုုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံလိုု အဘက္ဘက္က အႏုုတ္ျပေနတဲ့ႏုုိင္ငံမ်ဳိးမွာ မဟုုတ္ဘဲ တိုုးတက္မႈအဆင့္တစ္ေနရာကိုုေရာက္ေနတဲ့ ထိုုင္းႏုုိင္ငံလိုု ေနရာမ်ဳိးမွာေတာ့ ဒီ လိုုမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္ဆုုိတာကေတာ့ အေၾကာင္းယုုတၱိမရွိတဲ့ အရာတစ္ခုုပါ။
   
ျမန္မာအလုုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ ပညာေရးအတြက္ကိုု ပိုုက္ဆံ ခ်ဴးတျပားသားမွ မကုုန္ဘဲ သင္ေပးေနတဲ့သူေတြ ရွိတဲ့ေနရာမွာ ပညာေရးေၾကာင့္ဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္က ေတာ့ ယုုတၱိယုုတၱာမရွိဆံုုး စကားတစ္ခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုုဟာမ်ဳိးနဲ႔ အေၾကာင္းျပႏိုုင္စရာေတြ ရွိေပမယ့္ လူသားပီပီ အအခက္အခဲတစ္ခုုကိုု ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိေနမယ္ဆိုုရင္ျဖင့္ ေက်ာ္လႊားႏုုိင္တဲ့အရာေတြခ်ည္းပဲဆုုိတာ ေျပာျပလိုု႔ရပါတယ္။
   
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုုအေၾကာင္းေၾကာင့္ခ်ည္းျဖစ္ျဖစ္၊ ယုုတ္စြအဆံုုး နအဖစစ္အစိုုးရ မေကာင္းလိုု႔ တစ္ပါးျပည္မွာ အလုုပ္လုုပ္ေနရတယ္ဆိုုေပမယ့္ တကယ္တမ္း လုုပ္မယ္ဆုုိ ရင္ေတာင္ မိမိရဲ႕ ဘ၀အတြက္ ရပ္တည္ဖိုု႔အတြက္ဆိုုတာတစ္ခုုတည္းမဟုုတ္ဘဲ မိမိရဲ႕လူ မ်ဳိး၊ မိမိလူမ်ဳိးရဲ႕ သိကၡာ၊ မိမိလူမ်ဳိးရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္၊ ပန္းတုုိင္ စတာေတြကိုု ျပန္ၿပီး ငဲ့ၾကည့္ သင့္တယ္ထင္ပါ့။
   
စား၀တ္ေနေရးဆိုုတဲ့ အေျခခံလိုုအပ္ခ်က္တစ္ခုုတည္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကိုု အ အေလွ်ာ့ေပးစဥ္းစားဆံုုးျဖတ္မယ္ဆုုိရင္ျဖင့္ ဒါဟာ သမာသမတ္က်တဲ့စဥ္းစားခ်က္ မဟုုတ္ ဘူးလိုု႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုုိင္ေကာင္းပါရဲ႕။ မိမိဘ၀ရပ္တည္ခ်က္အတြက္ မဟုုတ္ေတာ့ဘဲ တစံုုတခုုေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္မယ္လုုိ႔ ဆုုိခ်င္ပါတယ္။ ဘ၀အာမခံခ်က္အ အတြက္၊ ဘ၀လံုၿခံဳေရးအတြက္၊ ဘ၀ဆက္လက္ရပ္တည္ဖိုု႔အတြက္ဆိုုတဲ့ စကားလံုုး ခပ္ ႀကီးႀကီးေတြ ေျပာၾကမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အတိုက္အခံေျပာရေကာင္း ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ လုုိမ်ဳိးေျပာလာတဲ့သူေတြကလည္း ရွိလည္း ရွိခဲ့သလိုု ေနာင္လည္း ဆက္ရွိေနဦးမယ့္အေန အထားပါ။
   
ဒီေတာ့က ေနာက္ဆံုုးအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ မိမိတိုု႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြကိုု မိမိကိုုယ္ တိုုင္အညြန္႔ခ်ဳိးမိသူမ်ားမျဖစ္ရေလေအာင္ ဘာေတြလုုပ္ေဆာင္သင့္တယ္ဆုုိတာကေတာ့ မိမိေပၚမွာဘဲ မူတည္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုုိ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတဲ့ ေနရာထက္ ပိုုၿပီး သာ တဲ့ေနရာ၊ ပိုုၿပီး ေကာင္းတဲ့ေနရာမ်ဳိးမွာ ဒီလိုုမ်ဳိး ရပ္တည္ေနတယ္ဆုုိတာဟာ တကယ္တမ္း က်ေတာ့ အဓိပၺာယ္ရွိတဲ့အလုုပ္မဟုုတ္ဘူးဆုုိတာပါဘဲ။ ဘ၀အတြက္ ရပ္တည္ေကာင္း ရပ္ တည္ေနရမယ့္ တကယ္တမ္းသာ ႐ုုန္းထြက္မယ္ဆိုုရင္ျဖင့္ အခါအခြင့္နဲ႔ အေျခအေနေတြ က တြန္းပိုု႔ေပးေနတဲ့အေနအထားပါ။
   
ဘ၀ရပ္တည္ေရးကိုုအေၾကာင္းျပၿပီး လုုပ္ခ်င္တာ လုုပ္ေနတဲ့သူေတြအတြက္ မရည္ ရြယ္ေပမယ့္ တကယ္တမ္း မသိနားမလည္ခဲ့လိုု႔ ဒါကိုုဘဲ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ေရြး ခ်ယ္ေနရတဲ့သူေတြကိုု ရည္ရြယ္တိုုက္တြန္းလိုုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းသာ စိတ္ရွိ ၾကမယ္ဆိုုရင္ျဖင့္ ႀကိဳးစားရင္ မင္းျဖစ္တဲ့ဆုုိတဲ့စကားက အလကားမဟုုတ္ခဲ့ပါဘူး။ မဟာ ဇနကၠထံုုး ႏွလံုုးမူၾကမယ္ဆုုိရင္ျဖင့္ အေျချမင့္တဲ့ဘ၀ေတြကိုု ခ်က္ခ်င္းပိုုင္ဆိုုင္ႏုုိင္မွာမဟုုတ္ ေပမယ့္ မိမိလုိခ်င္တာကိုု မရ ရေအာင္ယူခဲ့တဲ့ ေတမိထံုုး ႏွလံုုးမူမယ္ဆိုုရင့္ ေရႊျပည္ေတာ္ ဟာ ေမွ်ာ္တိုုိင္းမေ၀းပါဘူးဆိုုတာ ဒီေနရာကေန လႈံ႕ေဆာ္လိုုက္ရင္း….။

(ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးထုုဘ၀မ်ား ျမင့္မားေစလုုိရင္းသာ)

ေအာင္ထြန္းလင္း

မွတ္ခ်က္ း အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႕မ်ား စုစည္းထုတ္ေ၀သည့္ ခ်ဳိးလင္းျပာမဂၢဇင္းအတြက္ ထြန္းေတာက္ေန နာမည္ျဖင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ေရးသားေပးခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။
Read More